การเป็นผู้นำรถบัสในงานบุญ : หน้า 189/234

การเป็นผู้นำรถไม่ยากเลยค่ะ พอขึ้นรถบัสแล้ว หนูก็แจกน้ำ เปิดซีดีของหลวงปู่และแจกอาหารให้เพื่อนๆ พอใกล้ถึงวัด หนูก็บอกทุกคนว่าให้จำเราไว้ว่าเรานั่งอยู่ตรงไหน หรือว่าดูสัญลักษณ์ที่เสาเอาไว้ แล้วก็บอกว่าเวลาไปไหนอย่าไป คนเดียวให้ชวนเพื่อนไปด้วย แต่พอมาถึงที่จัดงานจริงๆ เสาไม่มีเบอร์เพราะเป็นส่วนต่อเติมที่เพิ่งสร้างขึ้นใหม่ พวกเรา ก็นั่งกันอยู่ริมสุดเลยค่ะ แต่ไม่มีใครหลงค่ะ วันนั้นหนูรู้สึก เหนื่อยเหมือนกันค่ะ แต่ไม่ท้อ เพื่อนๆ บอกว่าถ้าหนูไม่พามา เขาก็คงไม่ได้เห็นงานบุญที่ยิ่งใหญ่อย่างนี้ หนูก็ดีใจค่ะ 189