ภิกษุไม่ถนอมบริขาร คาถาธรรมบท ภาค ๕-๖ หน้า 4
หน้าที่ 4 / 74

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาเน้นไปที่การเตือนสติว่าไม่ควรดูหมิ่นบาปและบุญ เนื่องจากทั้งสองสามารถสะสมได้ทีละน้อย อย่างเช่นหยาดน้ำที่สามารถเติมเต็มหม้อได้ ผู้คนมักมองข้ามความสำคัญของการสะสมบุญและบาป ซึ่งทำให้เกิดผลดังกล่าวในชีวิตได้ ที่กล่าวถึงเศรษฐีชื่อพิฬาลปทกะที่เป็นตัวอย่างในการสะสมบุญอย่างมีสติ.

หัวข้อประเด็น

-การไม่ดูหมิ่นบาป
-การสะสมบุญ
-แบบอย่างเศรษฐีพิฬาลปทกะ
-การใช้ชีวิตอย่างมีสติ
-การเห็นคุณค่าของการกระทำเล็กๆ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๔ เรื่องภิกษุไม่ถนอมบริขาร ୭ มาวมญฺเญถ ปาปสฺส น มตต์ อาคมิสสติ อุทพินทุนิปเตน อุทกุมฺโภปิ ปูรติ ปูรติ พาโล ปาปสฺส โถ โถกปิ อาจินนฺติ บุคคลไม่ควรดูหมิ่นบาปว่า บาปมีประมาณน้อย จักไม่มาถึง แม้หม้อน้ำยังเต็มด้วยหยาดน้ำที่ตกลง (ทีละหยาด)ได้ ฉันใด ชนพาลเมื่อสั่งสมบาปแม้ ทีละน้อยๆ ย่อมเต็มด้วยบาปได้ ฉันนั้น เรื่องเศรษฐีชื่อพิฬาลปทกะ มาวมญฺเญถ ปุญฺญสฺส น มตต์ อาคมิสสติ อุทพินทุนปาเตน อุทกุมฺโภปิ ปูรติ ปูรติ ธีโร ปุญฺญสฺส โถ โถกปิ อาจินนฺติ บุคคลไม่ควรดูหมิ่นบุญว่านิดหน่อย จักไม่มาถึง แม้หม้อน้ำยังเต็มด้วยหยาดน้ำที่ตกลงมา (ทีละ หยาดๆ) ได้ ฉันใด ธีรชน(ชนผู้มีปัญญา)สั่งสมบุญ แม้ทีละน้อยๆ ย่อมเต็มด้วยบุญได้ ฉันนั้น ๑. ฉบับสยามรัฐ ใช้เป็น อุทพินทุนปาเตน
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More