ความรักและการตาย : หน้า 70/74

๗๐ ปุพเพ ว สนนิวาเสน ปัจจุปปนฺนหิเตน วา เอวนต์ ชายเต เปม อุปปลิว ยโถทเกติ ใจย่อมจดจ่อแม้จิตก็เลื่อมใสในบุคคลใด เขา ย่อมสนิทสนมในบุคคลแม้นั้น ซึ่งตนไม่เคยเห็น โดยแท้ ความรักนั้น ย่อมเกิดเพราะอาศัยเหตุ ๒ ประการอย่างนี้คือ เพราะการอยู่ร่วมกันในกาลก่อน ๑ เพราะการเกื้อกูลกันในปัจจุบัน ๑ เปรียบเหมือน ดอกบัวเกิดในน้ำได้ (เพราะอาศัยเปือกตมและน้ำ) ะ ฉะนน. อปป์ วต ชีวิต อิท โอร์ วสฺสสตาปี มียติ โย เจปิ อติจฺจ ชีวติ อถโข โส ชรสาปี มียตีติ ชีวิตนี้น้อยหนอ สัตว์ย่อมตายหย่อนแม้กว่า 900 ปี แม้หากผู้ใดเป็นอยู่เกินไป ผู้นั้นย่อมตายแม้ เพราะชราโดยแท้. อหึสกา เย มุนโย เต ยนฺติ อาจุติ ฐานํ นิจฺจํ กาเยน สํวุตา ยตฺถ คนฺตฺวา น โสจเรติ