ยมกปาฏิหาริย์ : หน้า 40/74

๘๐ เรื่องยมกปาฏิหาริย์ ยโต ยโต ครุ ธุวํ ยโต คมฺภีรวตฺตนี ตทาสุสุ กณห์ ปุญฺชนฺติ สวาสุสุ ตัวหเต ธุรนติ ธุระหนักมีอยู่ในกาลใดๆ ทางไปในที่ลุ่มลึกมีอยู่ใน กาลใด ในกาลนั้นแหละ พวกเจ้าของย่อมเทียมโค ชื่อกัณหะ โคชื่อกัณหะนั้นแหละย่อมนำธุระนั้นไป มนาปเมว ภาเสยฺย นามนาป๋ กุทาจน์ มนาป๋ ภาสมานสุส ครุภาร์ อุทพฺพหิ ธนญฺจ นํ อลาเภสิ เตน จตฺตมโน อหูติ. บุคคลพึงกล่าวคำเป็นที่พอใจเท่านั้น ไม่พึง กล่าวคำไม่เป็นที่พอใจในกาลไหนๆ (เพราะ) เมื่อ พราหมณ์กล่าวคำเป็นที่พอใจอยู่ โคนันทวิสาลเข็น ภาระอันหนักไปได้ ยังพราหมณ์นั้นให้ได้ทรัพย์ และ พราหมณ์นั้นได้เป็นผู้มีใจเบิกบาน เพราะการได้ ทรัพย์นั้น.