การพิจารณากระดูกและความไม่เที่ยงของร่างกาย คาถาธรรมบท ภาค ๕-๖ หน้า 19
หน้าที่ 19 / 74

สรุปเนื้อหา

บทความนี้นำเสนอการพิจารณาถึงกระดูกที่ถูกทิ้งเกลื่อนกลาดและความไม่แน่นอนของร่างกาย โดยอ้างถึงคำสอนของพระพุทธศาสนาเกี่ยวกับความไม่เที่ยงและการหลุดพ้นจากโลก มุ่งหวังให้ผู้อ่านตระหนักถึงสรีระที่มีอนิจจัง และหลีกเลี่ยงการยึดติดกับความพอใจในสรรพสิ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องของร่างกายที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงการเสื่อมสลายได้ ร่างกายนี้เป็นเพียงธาตุที่ว่างเปล่า และควรมีการพิจารณาทุกข์จากการเกิด แก่ เจ็บ ตาย สุดท้ายอาจทำให้เกิดการพัฒนาตนเองจนเป็นอุปสันตบุคคล.

หัวข้อประเด็น

-การพิจารณากระดูก
-ความไม่เที่ยงของร่างกาย
-หลักธรรมทางพระพุทธศาสนา
-การไม่ยึดติดในสรีระ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

กระดูกเหล่านี้ใด อันเขาทิ้งเกลื่อนกลาด ดุจน้ำเต้า ในสารทกาล มีสีเหมือนนกพิราบ ความยินดีอะไร เล่า? (จักมี) เพราะเห็นกระดูกเหล่านั้น เรื่องพระนางรูปนันทาเถรี อาตุร์ อสุจิ ปูตี อุคฆรนต์ ปคุรนต์ ยถา อิท ตถา เอต์ ปสฺส นนฺเท สมุสฺสนํ พาลาน อภิปตฺถิต ยถา เอต์ ตถา อิท มา โลก ปูนราคม ธาตุโย สุญฺญโต ปสฺส ภเว ฉนฺท์ วิราเชตวา อุปสนฺตา จริสุสสติ นันทา เธอจงดูกายอันกรรมยกขึ้น อันอาดูร ไม่ สะอาด เปื่อยเน่า ไหลออกอยู่ข้างบน ไหลออกอยู่ ข้างล่าง ที่พาลชนทั้งหลายปรารถนากันนัก สรีระ ของเธอนี้ ฉันใด สรีระของหญิงนั่น ก็ฉันนั้น สรีระ ของหญิงนั่น ฉันใด สรีระของเธอนี้ ก็ฉันนั้น เธอจงเห็นธาตุทั้งหลาย โดยความเป็นของสูญ อย่ากลับมาสู่โลกนี้อีก เธอคลี่คลายความพอใจ ใน ภพเสียแล้ว จักเป็นอุปสันตบุคคลเที่ยวไป.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More