การอยู่ร่วมกันและการเกื้อกูลในชีวิต คาถาธรรมบท ภาค ๕-๖ หน้า 6
หน้าที่ 6 / 74

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงการอยู่ร่วมกันและการเกื้อกูลกันในสังคม โดยใช้อุปมาอุปไมยจากดอกบัวที่เติบโตในน้ำ และพูดถึงผลของการกระทำที่มีต่อตนเองและผู้อื่นผ่านการปรับตัวและการให้ความช่วยเหลือกัน นอกจากนี้ ยังมีการยกตัวอย่างเรื่องราวของนายพรานและพระติสสเถระเพื่อสอนใจเกี่ยวกับการกระทำที่มีผลดีหรือผลร้ายต่อคนทั้งสองตามที่ชนมานั้น เช่นเดียวกับการก่อผลทาง Karma อันเป็นตามหลักธรรมของพระพุทธศาสนา.

หัวข้อประเด็น

-การอยู่ร่วมกัน
-การเกื้อกูล
-บทเรียนชีวิต
-ธรรมชาติของบุคคล
-ผลของการกระทำ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๖ ประการอย่างนี้ คือเพราะการอยู่ร่วมกันในกาลก่อน เพราะการเกื้อกูลกันในปัจจุบัน ๑ ดุจดอกบัว เกิดในน้ำ (เพราะอาศัยเปลือกตมและน้ำ) ฉะนั้น ୭ เรื่องนายพรานสุนัขชื่อโกกะ โย อปฺปทุฏฐสฺส นรสฺส ทุสสติ สุทฺธสฺส โปสสฺส อนงฺคณสุส ตเมว พานํ ปจฺเจติ ปาป้ สุขุโม รโช ปฏิวาตั๋ว ขิตฺโตติ ผู้ใด ประทุษร้ายต่อนรชนผู้ไม่ประทุษร้าย ผู้ บริสุทธิ์ไม่มีกิเลสดุจเนิน บาปย่อมกลับถึงผู้นั้น ซึ่งเป็นคนพาลนั่นเอง เหมือนธุลีอันละเอียดที่เขา ซัดทวนลมไป ฉะนั้น เรื่องพระติสสเถระผู้เข้าถึงสกุลนายช่างแก้ว ปญฺจติ มุนิโน ภตฺต โถก๋ โถก กุเล กุเล ปิณฑิกาย จริสสามิ อตฺถิ ชงฆ์พล มมาติ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More