ข้อความต้นฉบับในหน้า
เมื่อเราฝึกทั้งหยาบและละเอียด คือ มีทั้งความรู้และปรับปรุง
แก้ไขนิสัยตนเองได้ดีแล้ว การจะก้าวเข้าไปเป็นครูสอนศีลธรรม
อย่าเพิ่งไปมองอะไรไกลเกินตัว การทำหน้าที่ของครูสอนศีลธรรม
อย่างแท้จริงนั้น คือ การฝึกอบรมคนในทิศ 5 ให้เป็นคนดี
เราเรียนนักธรรมมาแล้วว่า หน้าที่พระภิกษุโดยเบื้องต้นมี ๒ ประการ
หน้าที่ข้อแรก คือ ฝึกฝนอบรมตนตามพระธรรมวินัยอย่าง
เคร่งครัด
หน้าที่ข้อที่สอง คือ สั่งสอนอบรมประชาชนในสังคมให้มีศีลธรรม
พระพุทธองค์ทรงให้หลักสำคัญไว้แล้วว่า การเผยแผ่พระพุทธ
ศาสนา คือ การเผยแผ่ผ่านทิศ ๖ พระภิกษุเรามีหน้าที่เป็นกัลยาณมิตร
ต่อชาวโลก การที่โลกจะสงบสุขได้ พระเราต้องสอนให้แต่ละคนปฏิบัติ
หน้าที่ในทิศ ๖ ให้สมบูรณ์ โดยมีพระเราเป็นต้นแบบศีลธรรม
การที่พระพุทธศาสนาจะยืนหยัดอยู่ได้ ก็ขึ้นอยู่กับว่า ทิศ 5 ของ
ชาวพุทธแต่ละคนมีความเข้มแข็งขนาดไหน คนที่จะต้องไปทำให้
ทิศ 5 ของชาวพุทธเข้มแข็ง ก็คือ คนที่อยู่ทิศเบื้องบน ซึ่งชาวโลก
ยกย่องไว้ในฐานะเป็นครูสอนศีลธรรม
การเรียนในห้องเรียนวัดความรู้โดยผ่านผลการสอบ แต่การ
ทํางานในฐานะครูสอนศีลธรรม วัดความสําเร็จโดยผ่านการสร้าง
เครือข่ายคนดี ในฐานะของครูสอนศีลธรรม เราจึงมองข้ามความสำคัญ
(๑๔)