ความรู้สึกจากใจในเส้นทางการบวช : หน้า 53/296

๏ ความรู้สึกจากใจ O นับตั้งแต่เวลาที่สามเณรตัดสินใจเข้ามาบวช สิ่งที่ทำให้สามเณร อยู่มาจนถึงทุกวันนี้ก็คือ ความหวังว่าสักวันหนึ่งเราจะต้องทำในสิ่งที่ ลูกผู้ชายควรจะทำคือ การได้บวชอุทิศชีวิต แม้ในบางครั้งต้องเจอ อุปสรรคที่ทำให้ท้อแท้ แต่ก็ไม่เคยนึกท้อถอย คอยนึกเสมอว่า เมื่อ เราเลือกทางที่จะเดินแล้ว ก็ต้องกล้าที่จะก้าวเดินไปให้จนสุด และจะ ไม่ยอมหยุดจนกว่าจะถึงจุดเป้าหมาย ในการฝึกฝนอบรมตนเองนั้น พระอาจารย์ พระพี่เลี้ยงจะ สอนเสมอว่า ให้อดทนทั้งในความยุติธรรม และอยุติธรรม เพื่อที่ ในภายภาคหน้าเราอาจจะต้องเจออะไรที่หนักหนามากกว่านี้หลาย เท่า และตั้งแต่ที่เข้ามาอยู่ร่วมกับหมู่คณะทำให้ได้เห็นถึงความเป็นพี่ เป็นน้อง มีนํ้าหนึ่งใจเดียวกัน แม้เราจะมาจากต่างถิ่นฐานกําเนิด แต่ความผูกพันที่ถูกหล่อหลอมให้รักกันดุจดั่งพี่น้องร่วมสายเลือด ยามที่เราพบเจออุปสรรค เราก็ฝ่าฟันไปด้วยกัน ประคับประคองซึ่งกัน และกัน วันนี้ที่รอคอย คือ วันที่จะได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุใน พระพุทธศาสนา ยกฐานะจากสามเณรมาเป็นพระภิกษุ และพร้อมที่ จะสานต่อมโนปณิธานของพระเดชพระคุณหลวงพ่อในการเผยแผ่ วิชชาธรรมกายไปทั่วโลก (๕๓)