การสร้างบารมีและการฝึกตนของสามเณร : หน้า 76/296

๏ ความรู้สึกจากใจ ก้าวแรกที่พลาดพลั้ง คือก้าวหลังที่มั่นใจ ก้าวแรกที่ผิดไป คือก้าวใหม่ที่มั่นคง ตั้งแต่ก้าวแรกที่เข้ามาสร้างบารมีกับหมู่คณะ สามเณรก็รับรู้ถึง ความอบอุ่น ได้รับรู้เป้าหมายสูงสุดของชีวิต รู้ว่าคนเราเกิดมาทำไม และได้เห็นการสร้างบารมีของมหาปูชนียาจารย์ที่เอาชีวิตเป็นเดิมพัน สามเณรจึงตัดสินใจเข้ามาบวชเป็นลูกเณรของหลวงพ่อ ได้รับบทฝึก บทเรียนที่ตอกย้ำาเป้าหมายมโนปณิธานกระทั่งมาถึงจุดนี้ได้ ซึ่งได้ผ่าน อุปสรรคมากมาย เหมือนนักปีนเขาที่ทุกก้าวย่างล้วนมีความหมาย ต่อชีวิต หากก้าวผิดแม้เพียงก้าวเดียวก็อาจทำให้ตายได้ แต่ทุกย่างก้าว ของสามเณรล้วนเป็นก้าวที่ยิ่งใหญ่ที่ได้เอาชนะใจตัวเอง ลูกเณรได้ เรียนรู้การฝึกตนให้เป็นสามเณรต้นแบบ ถึงแม้จะยังไม่ดีพร้อม แต่ ก็พร้อมที่จะฝึกฝนอบรมตนเองให้ก้าวไปข้างหน้าตามปณิธานของ นักสร้างบารมี กราบขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่อทั้งสองที่มอบชีวิต ใหม่ในเส้นทางธรรม และปลูกใจรักพระพุทธศาสนาและวิชชาธรรมกาย ขอบพระคุณพระอาจารย์ พระพี่เลี้ยง ที่ให้โอกาสอันล้ำค่าในการสร้าง บารมี เพื่อนสหธรรมิกที่คอยเป็นกำลังใจให้ โยมพ่อโยมแม่ผู้ให้กำเนิด กายเนื้อเพื่อเอามาใช้สร้างบารมี คณาญาติที่สนับสนุน และสาธุชน ผู้ให้การอุปถัมภ์ค้ำจุนทุก ๆ ท่าน (๗๖)