ความรู้สึกจากใจในการบวชสามเณร : หน้า 56/296

๏ ความรู้สึกจากใจ ขอขอบคุณโยมลุงสมเด็จ และโยมป้ากนกพรรณ สงอินทร์ ที่ เป็นยอดกัลยาณมิตรชักชวนสามเณรให้ได้มาบวช ได้มาสร้างบารมี ร่วมกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อทั้งสอง และหมู่คณะ ชีวิตการเป็นสามเณรนั้น บางอย่างเราอาจด้อยโอกาสกว่าคน ทางโลก คือ ต้อยโอกาสในการไปเที่ยวเล่นสนุกสนานเหมือนกับคน อื่น ๆ แต่ตรงกันข้ามกับพวกเราที่ได้โอกาสอยู่กับการใช้ชีวิตอย่าง นักสร้างบารมี และการฝึกฝนอบรมตนเองด้วยกฎระเบียบที่เคร่งครัด แต่ไม่เคร่งเครียด และต้องมีวินัยในตนเอง เพื่อเป็นการเตรียมตัวให้ พร้อมสำหรับการบวชตลอดชีวิต สามเณรคิดเสมอว่า สามเณรจะทำอะไรให้พระศาสนาได้พึ่งพา มากน้อยแค่ไหน และไม่เคยคิดที่จะพึ่งพระศาสนาอย่างเดียว คนเรา เมื่อใดก็ตามที่สามารถพึ่งพาตนเองได้แล้ว ยังสามารถให้คนอื่นพึ่งพา ได้ คน ๆ นั้น คือ ยอดคน (๕๖)