ข้อความต้นฉบับในหน้า
78
© ลุงโง่บ้ายภูเขา
ในบั้นปลายชีวิตนี้ จะขอท่าสิ่งที่มีความหมายอย่างยิ่งสักเรื่อง
หนึ่ง คือ ย้ายภูเขาลูกนั้นไปไว้ที่อื่น และแล้วลุงโง่ก็นำทุกคนในบ้าน
ทั้งผู้ใหญ่ทั้งเด็ก เริ่มงานการย้ายภูเขา ค่อยๆ ขุดย้ายหินบนภูเขา
ขนไปไว้ในที่ห่างไกลออกไป แต่ว่าภูเขาลูกนั้นสูงใหญ่เกินไป กำลัง
ของพวกเขามีขอบเขตจํากัด ดังนั้นการงานจึงคืบหน้าไปอย่างเชื่องช้า
ข้างบ้านของลุงโง่ มีเฒ่าฉลาดอยู่คนหนึ่ง รู้สึกว่าการกระทำ
ของลุงโง่ช่างเหลวไหล ไร้สาระโดยสิ้นเชิง เขาแนะนำลุงโง่ว่า
“นี่เป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ ฉันคิดว่าพวกท่านทั้งเด็กและผู้ใหญ่
เลิกความตั้งใจนี้จะดีกว่า ท่านไม่ลองคิดดู ปีนี้ท่านอายุเท่าไรแล้ว
ต่อให้แม้ว่าปีนี้ท่านมีอายุเพียง 20 ปี แล้วใช้เวลาชั่วชีวิตก็ไม่
สามารถย้ายภูเขาลูกนี้ไปได้เพียง 1 ในหมื่น”
ลุงโง่ตอบว่า “เรื่องราวกลับไม่ได้ยุ่งยากอย่างที่ท่านคิด ถ้า
หากชั่วชีวิตของฉันไม่สามารถย้ายภูเขาลูกนี้ได้สำเร็จ หลังจากฉัน
ตายยังมีลูกหลานของฉันอีก เมื่อลูกหลานของฉันตาย ก็ยังมีลูก
หลานของลูกหลานฉันอีก พวกเราทุกรุ่นสามารถทำงานนี้อย่างต่อ
เนื่องไปเรื่อยๆ ภูเขาลูกนี้เป็นของตาย ยังไงก็ไม่งอกโตขึ้น ขอเพียง
ให้พวกเราพากเพียรพยายามไม่เลิกละกลางคันเท่านั้น จะเร็วจะ
ช้าก็ต้องสามารถย้ายภูเขาลูกนี้ไปได้”
เทวดาประจำภูเขาลูกนั้นได้ยินคำพูดของลุงโง่นี้ในใจรู้สึกวิตก
กังวลมาก เพราะรู้ว่าการตัดสินใจของลุงโง่เด็ดเดี่ยวมั่นคงมาก ไม่มี
77
สุงไม่ย้ายภูเขา
การเปลี่ยนแปลงโดยเด็ดขาด เพื่อเป็นการรักษารูปทรงลักษณะของ
ภูเขาไม่ให้เสียหายไป เทวดาตนนั้นจึงรีบลงมือย้ายภูเขาลูกนั้นไปไว้
ที่อื่นเสียเอง
ท่านสาธุชนทั้งหลาย...
ชีวิตของทุกคนในโลกล้วนต้องเจออุปสรรคทั้งสิ้น มากบ้าง
น้อยบ้าง อุปสรรคที่เราพบบ้างครั้งอาจรู้สึกว่า เป็นเรื่องหนักหนาสาหัส
มองไม่เห็นทางแก้ไข รู้สึกเหมือนเกินกำลัง เราทำไม่ได้ แต่จริงๆ แล้ว
ขอเพียงให้เราตั้งสติให้มั่นคง ไม่ตกใจไม่ท้อถอยแต่ต้น ค่อยๆ
ทำไปทีละขั้นๆ สุดท้ายเราก็จะแก้ปัญหาได้สำเร็จ
ลองตรองดูเถิด ใครเลยจะคิดว่าเหล็กที่หนักเป็นตันๆ จะไป
บินอยู่บนฟ้าได้ ใครเลยจะคิดว่ามนุษย์เราจะไปเดินอยู่บนดวงจันทร์ได้
แต่...พลังแห่งความมุ่งมั่นของมนุษย์ตัวเล็กๆ ได้ทำให้เกิดผลงาน
อันน่าอัศจรรย์ปรากฏให้เห็นมาแล้วมากมาย
บุคคลใดไม่คำนึงถึงหนาวร้อน อดทนให้เหมือนหญ้า
กระทำกิจที่ควรทำด้วยเรี่ยวแรงของลูกผู้ชาย
บุคคลนั้นย่อมไม่เสื่อมจากสุข
(พุทธพจน์)