ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค:
ประไพกล-ชมพูมภวงศ์ (ตูติโยภาโค) - หน้าที่ 84
อติตเด พารานสีนครวสี เอโก มานโว ตกุลีสิ คณฌฒา
สิปุคคคนฌฒาย ทิสาปโมกญูสุขาธิริยส ฯ ฯ มานโวตาสิโก หฤทวา
ปณฌานมั นาฎกานต์ อนุตร. อติวิช อาริษส อุปาโค
อโล่ ปาทาปรมมานี สพหฺกจานา กิโรติ ทนุตาย ปน กิญฺจ
อุกคุหนุ๊ด ฯ น สกโกติ. อาริโย อยั มม พุทฺกโร สิกฺขา-
เปสาสามิ นนฺฐี วายุมาโต ปีณิ สกฺโกติ. โส
จิร วิสฺวา เอก คามิปี อุตฺคฺโณท คสกโกนโต อุตฺกฺฺธิวา
คนิสาสมืดี อาริษส อนุญติ อาริยโย จินตสฺส อยํ มณฑุ
อุปกาโรก ปุนทิตกาวาสส ปจกาสีสมํ น จ นํ กาู สกโกมิ
อวสุก มา ยา อิยมส ปญฺญสิ ปจฺจูติวา สกฺโกติวา
อุตุํ มูหญา ปิสุสตฺติ โอ ฯ ตฺ อาริษา เนตวา มูหสติ ฯ มูหสติ ฯ คิการนา มูหสติ อาเปติ ฯ ฯ ชานามิ ชานามิ อิมํ มนุติ พนฺุฏิวา
อคฺคตฺุหาเปนโต อนกสตฺตขุเด ฎํร วัดํ วีตา ฯ ฯ
อุกคุหนานุโต อนุตฺตโกปริวุตฺ พราวสิกยฺสิ. เถติ
ปุจฉา อาม ปฏิญาณติ ติติ ทฺุนฺธํ มยา วิยามฺ
กฏฺวา ปฏิญฺ๎ กํ สุปฺปํ น ปลายติติ อาติขิตวา มคฺคูปริพฺพย ฯ ฯ
ทุวา คุจฺฉํ มนุติ นิสสยาย ธีรวิสส ฯ ปลายฤตาย
ปนสูตร นิจิรํ สุขามิ ฯ กฤษวยาสิตฺ วตฺตา ติ อุโยเนสฺส อตลสา
พรานสิมปุตฺตกคาเล ปุคฺคโต เม สปิปํ สกิฏิวา อาคโตติ
มาตา มหาสกฺกรสมานนามมณกิละ
(หมายเหตุ: ข้อความนี้เป็นการแปลออกจากตัวอักษรเท่านั้น การแปลอาจไม่สมบูรณ์หรือตรงตามข้อความเดิมทีอาจมีการเปลี่ยนแปลงได้)