ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๒ - ชมภูปฐมกาล (ทูติยภาคโค) - หน้าที่ 135
อาทาย เค่ คุนตามภ ุณฑ์ จบปฺวา อุตโน กาสวา
คุณที่สามมิต คพฺฬ วา สมหา ขนะ ตสฺส ภรฺยา นิชฺชิวา
นิททายติ สุตา นิวุตถาสฺโภ อปติ โมาณ ลลา ปญฺจสติ
นาสา มุมุมาราติ มุ่ง วิญญู ทนฺท มติ สา ตสฺส อุตฺมาฎ-สรฺิวิ อุปฺปาทิส โล อนุจีรํ ทุกํ อิหํ อนฺตา กาลํ
ปทพฺธ์วา อิมํ นิสสาย ภิญฺญาวา สุนฺฑา นาสิกญฺญตี กาสาว โภคิยัน
คหุตวา อุษเร พนฺธิโต ว เญหา นิกฺภูมิ อสฺส อนุวรณคาเห
จิตา สสูติ ดํา ตา คุนฺมานํ ทิวาา อยฺ ปฏิญฺญาโน โอทําว
อธฺญาโโต อาคฺจนฺโต ว กาสาว อุเทร พนฺธิวา นิกายนฺนโต
วิหาราภิมฺโภ คจฺฉติ กินนํ โบติ เคหํ ภวิสฺสวา นิกฺภูมายํ
htiทู ปสิตวา โส โอภิริ วิปปฏิสฺสามิ หทฺยา โอโต โดตา ตฺวา
สิทฺธิ ปหโรวา อ unanim คพฺภคฺกถิ สมาโทเต ตํ นิคฺหุทยามานํ
ทิสฺวา วิปฺปฏิสฺสามิ หทฺยา โคติ โนติ โคติ ปูชย ตุโยนฺติ
อาห ตอเปต อปม ฎมฺ โคตส คมนํ กติโห เหนว
อาคมสูตติ โลสป อนุจิ ทุกบญติ วตา คจฺฉน โจวา
โลสาปฤดูผล ปาโลติ โส คตฺนุวา กิฏฺญู อนุจิทวา ปุปผธํ ยาวิจิ
น สภุสาสาม มย ตํ ปพาเชตฺกฺุโล กฤติ ตุ อุปาราเสน ปุปผายสํ
โลส ติปลิเบน สุทฺ ปุรฺโส สมฺภูติ ธรณิ ปาโลติ เตปิ ตํ
๑.ส.ม.ญ. ทนฺตํ ผลติสูติ นุตฺติ.