ชมพูปทุมาธิฏกา - ข้อความที่ 145 : หน้า 145/158

ประโยค๒ - ชมพูปทุมาธิฏกา (ทุติโต ภาโค) - หน้าที่ 145 ปฏิวีป กาตู น สกฺโกติ ส มุโอ กรขิตพุทธกีติ กรขนฺโต อนิวาสโน สยาม สมาปทึติ นิสารฺสน กุฎา ตกฺคู น นิสารฺสน อลยํ น กรยาติ อติฏฺ โสมุห เอวา กโรคาติ เอวา สตฺตา เทสํ ภิกฺขูชมํ เทสนํ. เทสนาวาสนา ปฺญญาโต ภิกฺขุ นิสารฺสน นิสารฺสน วา ปฏิสมภิทา อรหตฺต ปฺญาา ตภาวา ตกฺคุตส สวูณฺสนวนํ สรีรํ วณฺณนุตา โกมณตา วนฺทนตา อาคจิสนิต อตฺถิสิฏฺฐํ อารทวิปสูสกลกิญจุ วตฺถู. -------------------- ๗. ปฏิคุตตสิสุตตูร วตฺถุ. [๑๐] อธิ วาที กาโยติ สีมา ธมุนาทสนํ สตฺตา สาวกยิยํ วิหารน โด ปฏิคุตตสิสุตตูร อารพุ คเนสิ. เอโก ก็ ราว ติวตัสีส คฬปูโต สตฺตํ สนฺติยา มมกํ สุขวา สานน อู รุทวา ปพฤติโต ลุทธปุสฺสํ ปิสํตฺตาโร นาม อโหสิ คจฺนเต คจฺนเต กาล ตสฺส สรีรํ โรโธ อุปปาทิ สลาปนํ ปิโกก อุจฺจิสิฏฺฐํ ตํ อนุปนเพน มุขํดกตา กาฬยมุตตา โกฏูญฺฮิมุตตา อามํมดตา เพวงฺมุตตา หุตวา ปฏิชิฏฺฐํ สกฺลสิริ จิฑาทวินิทํ อโหสิ. ปฏิคุตต สิสุตเตโว- ตวาส นามํ อุกฺกาติ อุกฺกาส อปราเค อจิริน ภิสิฏฐสํ โส อุปปวุทธิโย โอฬิสิ นิวาสนปจฺจูน ปุพพโลทะมกติ ตาลํสุสิกํ