อาหารและการสนทนาในวรรณกรรมไทย ธมฺมปทฏฐกถา (ทุติโย ภาโค) หน้า 34
หน้าที่ 34 / 158

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงความสำคัญของอาหารในวรรณกรรมไทยและการสนทนาที่เกี่ยวข้องกับอาหาร โดยมีการอธิบายแง่มุมต่างๆ เกี่ยวกับการใช้คำในวรรณกรรมไทยและความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติ รวมไปถึงบทบาทของอาหารในวรรณกรรมที่สร้างความหมายและการสื่อสารในสังคม โปรดเยี่ยมชม dmc.tv เพื่อข้อมูลเพิ่มเติม.

หัวข้อประเด็น

-อาหารในวรรณกรรมไทย
-การสนทนาเกี่ยวกับอาหาร
-บทบาทของมนุษย์ในธรรมชาติ
-การสื่อสารในวรรณกรรม
-ความหมายของอาหารในสังคมไทย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

Here is the extracted text from the image: ประไพดา-ชมพูปทุม-กญี่ปุ่นภาค- (ดูเลิอนาโค) - หน้าที่ 34 จินเทสี อด นะ อาหาร อนุญาสัส วนทิวามา คณหนุสัสส ทสสสัสติ. อาม มหาราชา. เตนที อมาหาก มร เอก ชูชา อดติ ตสูสา อนอโสลานี นิศินนาม ขัว พิราศนิ อิต โว มนุษฺติ วาเจติติ สาธุ มหาราชา ชูชา วา โหตติ ปีสาสิปีวา วนทิวามี สกาม มตี คณะวา ทีวี วาลุกกุติ อาหาร อมฺ. เอโก สงฺกกูจี อนุมัฺมิ มนฺติ ชานติ ตํ อนฺญ ฌานาเปฺฏ. น สกาม ฌา อนโทสานี นิสิทกวามา วนทิวามี คณุ โล พิราศนิียว ฏาาา วา สวนสุขติ ควร สนฺดิกา อหฺ คณุทิสามิต. เอวา โส เนส อนุญฺญญฺา สนฺกกรมฺพย นีรสิทฺวา มนุษฺติ วาเสิฺ. อา น ว เอกวิธ ปุนปุนั แนวานมมิ มนฺตปติ วาตุ อาสฺกฯนุ ร อร ชูชย อติพาภโลลุกโปล มุ้ อเว นาม วททิทติ อาท ถ า ฐูจีติ วร ฮูรติ ชูชา นาม โหติติ สาธุญา อุกฺฏิวา กาสิ สวนาติ วุตฺต รณโณ ฌิตา วาสียุตฺตา นามานุตติ อาว. ปิฏฺดา ๒ ตํ มยฺุฆ กณฺฑโฏ ฆุชฺฌาติ กาสิลิส มยฺญฺ กณฺฑโตี ปิฏํ สกุญฺติ กฏวา กฏสิติ. ต อูโภจี อนุมาหิ สนุกฺกรมฺเยน กติตํ วิภาสติฺติ อนุตสานียานุ สนฺวา กิรส. ตาํ ปฏิญา มนฺตคหนฺ วา สิปุปฺคนํ วา นฤติ. ราชาปี ทีอาร์ นิรฺโณ ปูจติ สปิฺญํ คณุสติ ๑. ม. มูจิ ปิปลิตสมาธิ ๒. สี. สุ. คี อเวาเกส. This is the full transcribed text from the image.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More