ประโยค๒ - ชมพูปาทูกุล : หน้า 108/158

ประโยค๒ - ชมพูปาทูกุล (ทุติโย ภาโก) หน้า 108 ธน ปญาจิ สีลาน อนุตฺตานี กวา รกาวา ติวา ปกามี. สาฬิ ตโล จิวิาวา อสุรวาณ อสุเจวุกาส สุริา หุตวา สุกโกสุต วิหิมเณ นิพฺพตุคติ ทิวาส ปา อตุตวามส ธิกา หุวา สุรคติตุวา อภิวา โอฬิส สุวัณณดนา อาสารถนา รูปลิ่มีรยา สมุนาเคตา. เวปิตติ อสุรินโท อาคาตาคานี ตุมเห มม ธิกา อนุจฉิวา น โหดาติ ตำ กสสิ อาทวา มม ธิกา อตฺตา วา อตุตโน อนุจฉิวา สามิก อุปนรสุตดี อสุรสํ สมนิปาเตาปตวา ดูหี อนุจฉิวิา สามิก คณหาทิฏฐิ สกฺสา ทฤษฎาา ปูมถามา อทสา ตูสํ เบน ตามา นิพฺพุทฺตวา โอโลเกนโต ตํ ปวดติติ อนิน มยา คณุตา ตํ อานุตา วุตุติ ติศิ มหลกอสรวนฺญ นิปุนิจฺจา คณุตา ปริสฺติเนนฺด โอฐ าสิ ลภิ อิโต จิป จิโอ โลเกนฺตี้ ดี ตุจําคุมาค วา ปุพพลานาวาสเสน อุปปนเนน เปนฺน ม โหนเมว อสุรํคฺตหยา หุตวา เอโส เม สามิกติ ตุสํ อูปิ ปุจฺฉามา จิปี อสุรา อนหากา ราชา เอตฺตุ กาโส ติกฺๆ อนุจฉิวิา อลิตฺตวา อานินี ลิข อยมวสฑิธึ ปิฉามาโค มหดลโก อนุตฺติโกโล ลฺชฺฺชมนา ปกฺมสฺส สุกฺโข ตํ หกฺเก คณุทวา สุกฺโภมหสนฺติ นิทฺตวา อาการ ปฏฺบุณทิ. อสุรา วุณฺจิตาหา ชรสุกานนฺตี ดี อนุพนธิสฺ มาติโส ลงฺกํ สุกาหโม เวชยนุตฺรํ อาหาริตวา อนุตรามคา รูปึสิ สุกโี ตุตฺต าโรปํวา เทวนครํโม ปายาสิ อาถัส สุมโพธิวัน สมุปตคาเล