รสแห่งธรรม เมื่อไม่รู้จะอ่านอะไร หน้า 71
หน้าที่ 71 / 147

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงการสัมผัสและรับรู้รสชาติของธรรมเมื่อหยุดพักเพียงชั่วขณะ และการเข้าถึงสิ่งที่มีอยู่ภายในตัวเรา เช่น ดวงธรรมและกายภายใน ที่สามารถทำให้เราได้พบกับความลึกซึ้งและอร่อยยิ่งกว่ารสชาติในโลกภายนอก บรรยายถึงประสบการณ์ที่ทำให้เบิกบานและน่าสนใจยิ่งกว่าการบริโภคทางโลก โดยเปรียบเทียบกับเถาปิ่นโตที่ซ้อนชั้นของรสชาติ.

หัวข้อประเด็น

-รสแห่งธรรม
-การหยุดนิ่งภายใน
-ประสบการณ์จิตใจ
-การทำสมาธิ
-การเปิดเผยภายใน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

เมื่อไม่รู้เนอะ ๕๑. รสแห่งธรรม แค่หยุดประเดี๋ยวเดียว เห็นแสงสว่าง เห็นดวงธรรม ยังมีรสมีชาติพูดไม่ออก บอกไม่ถูกทีเดียว แต่ถ้าหยุดในหยุดกว่านั้นเข้าไปอีก กระทั่งได้เข้าถึงสิ่งที่มีอยู่ในตัว ได้เห็นดวงธรรม เห็นกายภายใน ที่ละเอียดสลับซับซ้อนอยู่ในกายหยาบไปตามลำดับ จะยิ่งมีรสมีชาติกว่านี้เข้าไปอีก เหมือนเถาปิ่นโตที่ใส่อาหาร ในแต่ละชั้นที่ซ้อนเรียงรายกันอยู่ เปิดเถาแรกขึ้นมารับประทานว่าอร่อยแล้ว ชั้นถัดไปอร่อยยิ่งกว่านั้นเข้าไปอีก รสแห่งธรรมก็เช่นเดียวกัน จะประณีตขึ้น ลุ่มลึกขึ้นไป อร่อยขึ้นไป มีรสมีชาติขึ้นไปเรื่อย ๆ สนุกสนานเบิกบานบันเทิง ชวนติดตามยิ่งกว่ารสในทางโลกเสียอีก ๒๕ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๔๓ ๗๒
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More