การหยุดนิ่งและการใช้เวลาอย่างมีค่า เมื่อไม่รู้จะอ่านอะไร หน้า 76
หน้าที่ 76 / 147

สรุปเนื้อหา

เรามีเวลาในโลกนี้น้อย ไม่ควรคิดว่าเวลามีมาก ควรสงวนเวลาอันมีค่าในการทำหยุดนิ่งให้มากที่สุด เพื่อศึกษาความรู้ที่จำเป็นในการพัฒนาตนเอง หากเราใช้เวลาให้เกิดประโยชน์สูงสุด จะทำให้เราเข้าใจชีวิตและวิชชาธรรมกายได้ดีขึ้น ในการเรียนรู้ไม่สิ้นสุด แม้มีอายุยืนยาวก็ไม่สามารถศึกษาให้ครบหมดทุกสิ่ง.

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของเวลา
-การเรียนรู้ตลอดชีวิต
-การทำหยุดนิ่ง
-วิชชาธรรมกาย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

เมื่อไม่รู้เนอะ ๕๕. เวลาที่เหลืออยู่ เรามีเวลาในโลกนี้น้อย อย่าคิดว่า เรามีเวลามาก สิ่งที่เราจะต้องศึกษาเรียนรู้ยังมีอีกเยอะ เพราะความรู้ที่เกิดจากการหยุดนิ่งมันมหาศาล อายุยืนยาวไปอีก 9,000 ปี ยังศึกษาความรู้วิชชาธรรมกายไม่หมดนะ เพราะฉะนั้น ช่วงเวลาของเรามีนิดเดียว หลวงพ่อว่า มันมีไม่มากเลย เราควรจะสงวนเวลาอันมีค่าเอาไว้ สำหรับทำหยุดทำนิ่งให้มากที่สุด ไม่ว่าเราจะมีภารกิจอะไรก็ตาม หยุดกับนิ่ง สําคัญมากที่สุดเลย ต่อไปเมื่อเราหยุดนิ่งได้ เราจะเข้าใจ ๒๓ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๓๕ ๗๗
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More