ข้อความต้นฉบับในหน้า
๒
ปฏิญาณธรรม
เรื่อง พระมหาเสวีพ สุขฺมณีรัง ป.๘ พระมหาวีระ ธมฺมมฺาโร ป.๕/ภาพประกอบ กองพุทธศิลป์
ขั้นดิบารมี
ตบะธรรมำสูสีพาน
“ท่านจงอดทนต่อคำย่ำยองและคำดูหมิ่นทั้งปวง เปรียบเหมือน.. แผ่นดินอดทนต่อสิ่งที่เขาทิ้งลงทุกอย่างทั้งสะอาดและไม่สะอาด ไม่แสดงความยินดีนิดร้าย บำเพ็ญขันติบารมีจึงบรรลุสมโพธิญาณได้”
ความอดทนเป็นอาวุธที่ทรงพลังในการต่อสู้ อุปสรรด่าง ๆ ไม่ว่าจะต้องอดทนต่อความลำบากตรากตรำอดทนต่อทุกเวทนาเจ็บไข้ได้ป่วย อดทนต่อการกระทบกระทบร่าง ซึ่งเราอดทนต่อถ้อยคำของคนที่เป็นใหญ่กว่าได้เพราะกลัวอดทนต่อถ้อยคำของคนเสมือนกันเพราะอาศัยความเป็น ส่วนการอดทนต่ออิทธิพลซึ่งประกอบกับความอดทนสูงสุดที่สำคัญต้องอดทนต่อใจและใจเป็นความอดทนสูงสุดที่สำคัญต้องอดทนต่อใจและใจเป็นความอดทนสูงสุดที่สำคัญต้องอดทนต่อใจและใจเป็นความอดทนสูงสุดที่สำคัญต้องอดทนต่อใจและใจเป็นความอดทนสูงสุดที่สำคัญต้องอดทนต่อใจและใจเป็นความอดทนสูงสุดที่สำคัญต้องอดทนต่อใจและใจเป็นความอดทนสูงสุดที่สำคัญต้องอดทนต่อใจและใจเป็นความอดทนสูงสุดที่สำคัญต้องอดทนต่อใจและใจเป็นความอดทนสูงสุดที่สำคัญต้องอดทนต่อใจและใจเป็นความอดทนสูงสุดที่สำคัญต้องอดทนต่อใจและใจเป็นความอดทนสูงสุดที่สำคัญต้องอดทนต่อใจและใจเป็นความอดทนสูงสุดที่สำคัญต้องอดทนต่อใจและใจเป็นความอดทนสูงสุดที่สำคัญต้องอดทนต่อใจและใจเป็นความอดทนสูงสุดที่สำคัญ ต้องอดทนต่อใจและใจเป็นความอดทนสูงสุดที่สำคัญ ต้องอดทนต่อใจและใจเป็นความอดทนสูงสุดที่สำคัญ
1 ขั้นวิถีขาดด มก ๕๘/๑๕๕๙