การขยายพื้นที่ของคุณครูไม่เหงา : หน้า 75/108

"ในช่วงที่คุณครูไม่เหงาจะขยายพื้นที่จาก ๑๓ ไร่ เป็น ๒,๐๐๐ ไร่ คุณครูไปใหญ่เท่าไหร่ว่า ถ้ามีเรือสำเภาเที่ยวพายรินทร์ที่มากับขบวน ละเทฟูสสัตว์โลกลอยคอปลิว ๆ โผล่ ๆ อยู่กลางมหาสมุทร กำลังจะจมน้ำตายไปต่อหน้าต่อตาเรา เราเป็นคนหนึ่งที่เคยลอยคออยู่กับเขาด้วย ใกล้จะตายเต็มทีเหมือนกัน พอดีเรือเข้า มาเรือถึงตายมาได้" "ทำใจสะ จะหยุดพาย หยุดคนเดียวไม่พอ ยังไปชวนคนอื่นหยุดอีกด้วย อย่างนี้จะใช้ได้หรือ? แล้วคุณครูไม่เหงาก็ทำอย่างนี้ด้วยความเกลียดครูคุณก็คิดว่า เราจะให้นายพลไปคนเดียวได้อย่างไร ถ้าไม่ให้ท่านหัวออกมาจากจากาหล้า เราจะตนรกุมให้คืนในไม่รู้ แล้วคุณครูไม่เหงิกุ๊กจากบาดนั้นมาถึงบัดนี้" พวกเรามีหลังสิบไม่เหนื่อยเท่ากับคุณครูไม่ใหญคุณครูไม่เล็กและพระเกษตรุมบูกูลินะต่อไปนะครับ เริ่มต้นเรา คนรอบข้างในครอบครัว แล้วขยายไปเรื่อย ๆ จนหมดลมหายใจ ดังเรื่องราวของผู้นำบุญลักษณ์สุดศุภนัย์ ลักษณากษัตริย์ (ตอนที่ ๑)" ข่าวสั้นทันโลก กลัวสัญลักษณ์ ลักษณากษัตริย์ (ตอนที่ ๑) วันที่ ๑๓ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๕