ความสำคัญของสัจจะและการฝึกคนให้รู้หน้าที่ วารสารอยู่ในบุญ ประจำเดือน สิงหาคม พ.ศ.2555 หน้า 67
หน้าที่ 67 / 108

สรุปเนื้อหา

ข้อความนี้พูดถึงความสำคัญของการสอนหน้าที่และการงานให้แก่ลูก การฝึกให้รู้จักหน้านั้นจำเป็นเพื่อป้องกันการโกหก และหาผลประโยชน์จากผู้อื่น โดยได้กล่าวถึงวิธีการต่างๆ ในการสอนตั้งแต่พื้นฐานเช่นการรักษาสุขภาพจนถึงการใช้ชีวิต มันเน้นว่าเมื่อผู้ปกครองสอนลูกได้อย่างถูกต้อง ลูกก็จะไม่ต้องโกหกและเติบโตมาเป็นคนที่มีความรับผิดชอบ.

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของสัจจะ
-การฝึกคนให้รู้หน้าที่
-การสอนลูก
-ความรับผิดชอบในชีวิต
-การป้องกันการโกหก

ข้อความต้นฉบับในหน้า

จริงต่อหน้า1 จริงต่อการงาน จริงต่อบุคคล จริงต่ออาภา จริงต่อความดี สิ่งนี้คือ ใจแสนจริงต่อความดี จริงต่อหน้าที่เป็นจุดเริ่มต้น หน้าที่ หมายถึงสิ่งที่รับผิดชอบ การงาน หมายถึงสิ่งที่จะต้องทำ คนไม่รู้จักหน้าที่ จะทำอะไรก็ไม่เป็น หน้าที่ตนมีอะไรมั้ย หรือว่าจะมีหน้าที่อย่างนี้ แต่การงานทำไม่เป็น คนพวกนี้ได้แต่เอาเปรียบ เขาจะเอาเปรียบ จะหลีกเลี่ยงงาน เพราะทำไม่เป็น แต่จะไม่ยอมบอกว่ยังไงต่อ เมื่อไม่รู้ ทำไม่เป็น แต่ไม่ยอมเสียเลย จะเอาเปรียบ เมื่อถูกถามก็โกหก ดังนั้น ทำอย่างไรให้คนโกหก ไม่ให้เอาเปรียบ ก็ต้องให้เขาพึ่งตัวเองได้ ทั้งหมดนี้คือความสำคัญและความจำเป็นของสิ่งที่เรียกว่า “สัจจะ” การฝึกคนที่ต้องให้รู้จักหน้าที่ของตนเอง และต้องฝึกให้รู้จักการงานมีในหน้าที่ห้าหน้าที่สำคัญของคนเรา คือ ๑. เลิกโง่ เรียกว่า ไผ่๓ ไม่ล่า เรียกว่า ไผ่๓ ต้องรักษาสุขภาพเป็น หน้า ที่ประกอบว่า จะต้องเลิกโง่ได้ การที่จะเลิกโง่ได้ คือจะต้องเรียน หน้าที่ที่เลิกโง่ การงานคือจะต้องเรียน แล้วจะเรียนเรื่องอะไรก็ได้ บางอย่างก็เรียนที่โรงเรียน บางอย่างก็เรียนที่บ้าน อ่านออกเขียนได้ไปเรียนที่โรงเรียน แต่หน้าที่ อาบน้ำ แปรงฟัน เป็นต้น สิ่งเหล่านี้ต้องเรียนรู้ตั้งแต่บ้าน พอไปถึงโรงเรียน จะเรียนอย่างไรให้ได้ การงานก็เกิดตามมา ต้องหยิบดินออกอย่างนี้ ต้องหลากดินออกอย่างนี้ ใช้ปากกาต้องอย่างนี้ ใช้สมุดต้องอย่างนี้ เรื่องเหล่านี้ ถ้าพ่อแม่ไม่สอนให้ ก็จะทำไม่เป็น เมื่อทำไม่เป็น ก็สู้เขาไม่ได้ อาการจะล่อน เกรงว่าจะเสียเที่ยว ก็เกิดขึ้นมานั้น หน้า ที่ใหญ่ของพ่อแม่คือจะต้องฝึกลูก ไม่ทำได้ ต้องฝึกให้เลิกโง่ ให้เป็นคนใช่ พ่อแม่ต้องสอนลูกตั้งแต่หยิบมือนิด หยิบปากกา สมุด หนังสือ ทุกอย่างจนหมด ผู้รู้ฐานความรู้ให้ แล้วข้าวของก็ต้องจัด ต้องงางให้เป็น ประกาศสำคัญ ชีวิตอยู่ได้ด้วยปัจจัย ๑ ฉะนั้น ความรู้เกี่ยวกับการใช้จ่าย ๑ ขั้นต่ำต้องมีเกี่ยวกับเสื้อผ้าต้องอย่างไรบ้าง พับเก็บอย่างไร เรืองอาหารให้ลูกเรียนรู้ว่าอะไรควรไม่ควรกิน ไม่ควรกิน เรื่องบ้านช่องห้องหา ต้องปัด ต้องเช็ด เรื่องยา เรื่องสุขภาพ ก็ว่ากันไป พอคนเราที่ส่งเหล่านี้เป็น ก็ไม่มีกำลังใจไม่ต้องโกหก เรื่องใดบ้างที่ถูกจะต้องรู้ คนเป็นพ่อแม่ต้องกลับไปถามตัวเองว่ามีอะไรบ้างที่จะต้องฝึกให้ลูก เพื่อที่จะได้จาเป็นต้องโกหกเราะ เพราะเขาทำเป็นหมด แต่ถ้าพ่อแม่ตามใจลูก เอาแต่ใจเองอย่างเดียว ทำอะไรไม่เป็น ควรจะลูกจะแต่งเรื่องเก่ง สรรหาคำโกหกเป็น หน้าที่ประกาศที่ ๒ ทำอย่างไรจะไม่ลาว คือต้องดี อะไรที่ต้องให้ลูกทำเป็น โดยเฉพาะเรื่องที่เกี่ยวกับบุญ ๔ เกี่ยวกับเสื้อผ้า เกี่ยวกับข้าว
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More