การสร้างนิสัยและความรับผิดชอบในโรงเรียน : หน้า 77/108

น่ารำคาญ แต่พอทำทีละแสนก็ลำบากกลางเป็นกระแส เพราะเพื่อนในโรงเรียนเขาทำกัน และเป็นกิจวัตรว่าทุกประเทศเขาทำกันเป็นแสนเป็นล้านคน ก็เลยเกิดแรงบันดาลใจอยากจะทำบ้าง บางคนตอนแรกเริ่ม ๆ ไม่เอาไหน วัดคุณแม่ พอวันที่ 2 เริ่มหมายเขียน ถ้าผ่านไป 3 วัน เป็นธรรมชาติแล้ว เก็บทีตอนนั้นแรก ๆ เขียน ๆ แต่พอได้ทำหลายวันผ่านไม่เรื่อยๆ พอ 2 วัน เริ่มเป็นนิสัยแล้ว ทำเป็นทุกวัน ๆ ๆ เดือนเริ่มเขาเนื้อเลย นอกจากนั้นยังมีกิจกรรมเสริมพิเศษที่แต่ละโรงเรียนสามารถนำเพลงประยุกต์ได้ เช่น ช่วยกันทำความสะอาดห้องในโรงเรียน ซึ่งถือเป็นจุดที่โหดที่สุด แต่พอเป็นกระแสที่ทุกคนชวนกันคนละคน คนละมื้อมิฉะนั้นสนุกไปด้วย แล้วอะไรๆก็พอใจทำตัวเอง ก็อยากจะรักษาไว้ พอขจัดจนเอี่ยมไม่มีกลิ่น เด็กๆ ทุกคนรู้สึกภูมิใจ ต่อไปเขาอยากจะรักษาความสะอาด หรืออาจจะมีกิจกรรมช่วยกันเก็บขยะทั้งโรงเรียนอาทิตย์ละครั้งสองครั้ง สุดท้ายขยะในมือไม่อย่างก็เคลื่อนกลาด เจขยะแล้วอยากจะเก็บ หรืออาจจะจัดกิจกรรมเสริมสร้างศีลธรรมและกิจกรรมที่หลากหลายเสริมขึ้นมา สุดท้ายผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นคือ เยาวชนที่เข้าร่วมโครงการทุกคนจะมีมาตรฐานทางศีลธรรมที่ดีขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ เท่ากับว่าพลังความดีจากสิ่งเริ่มเกิดขึ้นในสังคมไทยแล้ว และค่อย ๆ เติบใหญ่ นี่คือสิ่งที่น่าปลื้มปีมมาก ๆ