ข้อความต้นฉบับในหน้า
DMC ช่องนี้มีคำตอบ
ให้ถึงถึงองค์พระแก้วใส ให้ "สมมา อะหัง" ลุกพอตลอดเวลา ประมาณ 2 ชั่วโมงสุดท้ายก่อนที่ชายจะจากไปอย่างสงบ
ในระหว่างที่จัดงานศพ ลูกสร้างบรรยากาศให้ทุกคนสบายใจ ไม่ร้องไห้ในงานไม่มีการร้องไห้เสียใจ ลูกเปิดเทปนำเสียงชมของหลวงพ่อให้หัวใจชายและทุกคนฟังตลอดคืน จึงเป็นเหมือนงานกุศลมากกว่าไม่เน้นใส่ชุดดำให้ใส่อะไรดีเท่าที่มีตอนเช้าชาวกุศลตักวัตรเช้า นั่งสมาธิส่งบุญให้พี่ชายด้วยใจที่ใส่ ๆ กันด้วยครับ หลังจากพี่ชายเสียชีวิตได้เกือบ 3 เดือน พ่อของลูกเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งตับ เมื่อวันที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559 รวมอายุ ได้ 61 ปี พ่อเป็นคนใจบุญ เคารพสมุฏฐานสร้างบุลสร้างพระประธานไว้ที่วัดบ้านเกิดและวัดในหมู่บ้าน พอเริ่มสร้างบารมีที่วัดพระธรรมกายตั้งแต่ปี พ.ศ. 2538 ท่านทำบุญทุกปีไม่ขาด เคยปฏิบัติธรรมที่หนาววัดหลาหลายครั้ง ได้ไปร่วมทำบุญใหญ่และบุญบิวนอกดิตินเดือน บุญล่าสุด คือ กฐินพระราชา 3 พอธิฐานจิตกับหลวงปู่ วัดปากน้ำให้พระที่ดีมาได้ ซึ่งเคยบอกขายแต่งไม่มีโครมชู เพราะที่ดินบริเวณนั้นดมรามอธิษฐานอยู่ 7 วัน ก็ขายได้อย่างอัศจรรย์ พอจำนำเงินจำนวนหนึ่งไปร่วมบุญ แต่อาศัยไม่สามารถไปด้วยตัวเองได้ จึงฝากลูกไปทำให้ส่วนตัวอาจจัดโต๊ะบูชาอาหารที่บ้าน ร่วมพิธีพร้อมกับทางงานทอดกฐิน 2558 ช่วงที่พ่อป่วย พ่อเคยเล่าให้คนที่มาเยี่ยมฟังว่า พ่ออธิษฐานจิตกับหลวงปู่ ว่า ถ้าโรคนี้รักษาไม่หาย ก็อาจให้ไปอย่างสงบไม่ทุรนทุราย และเป็นอยู่แน่นอนๆ วันนั้น
หลังจากส่งคำถามไปกรมเรียนถามคุณครูไม่ใหญ่แล้ว ก็มีคำตอบจากโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาดังนี้
๑. พ่ออายไม่เยอะมาก เพราะธรรมะสอนปาฏิหาริย์ แต่ปาณีตเป็นหลักพ่อมีมุขกรรมเคยเกิดเป็นชุนงน ชอบสำลักเป็นเกมกีฬา จึงให้เป็นรังที่บ่มและอายุสั้น
2. พ่ออายไม่เย็นมาก เพราะธรรมะสอนปาฏิหาริย์ แต่ปาณีตเป็นหลักพ่อมีมุขกรรมเคยเกิดเป็นชุนงน ชอบสำลักเป็นเกมกีฬา จึงให้เป็นรังที่บ่มและอายุสั้น
(ที่เหลือไม่สามารถอ่านได้ครับ)