ข้อความต้นฉบับในหน้า
Nang Kham None ชาวเมียนมาร์
“ตอนแรกมาแค่คนเดียวเราก็ปลื้มอยู่แล้ว ร้องให้ทุกครั้งเลย ปีนี้ยิ่งปลื้มกว่าทุก ๆ ปี เพราะว่าเราได้ไปชมน้องพม่ามาจากมหชัย ประมาณ 60 คน อยากให้ศาสนาของเรารเจริญรุ่งเรืองอยู่แบบนี้ แต่ทางพม่ามิได้เดินดูค่อยๆอย่างนี้ เวลาดูและสนใจอย่างนี้ปลื้มใจมาก”
ป้แหล่ สสมุทร ชาวลาว
“ป้ามาจาก สปป.ลาว โปรยตั้งแต่ปีแรกที่ไปปลื้มบุกหลาบ ตอนนั้นป้ออิฐฐานกับพระธงค์ศักดิ์ๆ คงอยากให้ลูกชายได้มาเดินดูงค์แบบนี้ ขอยกชื่นฉบูนี้สุดท้าย ป้าเชื่อว่าพระธงค์ศักดิ์ดีีดิ๊สุด แล้วท่านก็ศักดิ์สิทธิ์จริง เพราะเป็นลูกชายป้า บวกและได้มาเป็นหนึ่งในกองพันนี้นานๆ เวลาเห็นลูกชายเดินมา ปลื้มจนล้ำตาไหลเลยค่ะ”
นายดูพูง มงคลมนตรี ม. 5 รร.บางกระทุ่มพิทยาคม จ.พิษณุโลก
“ตอนโปรยวราวบ่มข้อมไม่สั้นไปหมดครับ ดีใจมาก ผมไม่เคยเห็นพระที่ไหนมากเท่านี้มาก่อน ผมรู้สึกภาคภูมิใจมากที่ได้กินมาเป็นชาวพุทธ วันนี้ผมปลื้มใจมากๆกนูบครับผมไม่รู้จะพูดอย่างไร (น้ำตาไหล) อยากให้ทุกคนได้สัมผัส ได้ชมเห็นวาเกิดเป็นชาวพุทธดีๆมากๆแค่ไหนและในฐานะผมเป็นผู้ชาย ผมอยากบวช อยากเดินอย่างนี้ เพราะรู้สึกปลื้มมาก บุณญี่ใหญ่ที่สุดในชีวิตที่ผมเจอมาครับ”
ด.ญ.สุริตนา พลวาง ม.2 รร.บางกระทุ่มพิทยาคม จ.พิษณุโลก
“ปีนี้แล้วหนูไม่ได้มา หนูรอคอยโอกาสนี้มานานแล้วค่ะ ตอนที่หนูเห็นพระองค์แรกเดินมารู้สึกปลื้มมากจนฉันน้ำตาไหลไม่อยู่ สาตูกับท่านตลอด หนูเห็นบางองค์มีบาดแผล หนูรู้สึกทึ่งกับความอดทนของท่านมากค่ะ หนูเสียใจนะคะที่หนูไม่ได้เกิดเป็นผู้ชาย ส่วนใครเป็นผู้ชายก็อยากให้ทำความดีแบบนี้ บวชเพื่อตนแทนบุญคุณพ่อแม่ที่ท่านให้เราเกิดมา หนูอยากชวนให้ทุก ๆ คนมาสนใจพระพุทธศาสนาและท่านบำรุงให้ยั่งยืนๆ ขึ้นไปค่ะ”
อยู่ในบุญ กุมภาพันธุ์ ๒๕๕๗