ข้อความต้นฉบับในหน้า
ตามมารยาท
ถ้าเด็กเข้าใจแบบนี้ คงจะไม่ได้อะไรเป็นคุณประโยชน์แก่ตัวของเขาเลย ผู้ใหญ่ต้องสอนให้เข้าใจถึงที่มาของความเคารพว่าเรากราบเราให้กันทำไม
เรื่องของการเคารพ เรื่องของการยกยอ เป็นเรื่องของการ ‘ค้นหา’ ความดีของคนอื่น เมื่อว่านเขาด้วยนั่นเองนั่นก็เลย ‘ยอม’ เขาคนนั้นได้ ไม่ถือด้าน แล้วยง ‘รับ’ คือ รัฐบาลดีอย่างนั้นอย่างนี้จริง และ ‘นับ’ คือ นับจำนวนความดีของเขาว่ามีกี่ข้อที่เจอ แล้วสุดท้าย ‘ถ่อ’ คือ นำไปประพฤติปฏิบัติตาม ทำความดีตามเขาไป เพื่อว่าสักวันหนึ่งตนก็จะเป็นคนที่มีคุณค่าภายในตัวเช่นเขาคนนั้นบ้าง
ดังนั้น เรื่องของการให้วง การเคารพพระรัตนตรัย พ่อแม่ ครูอาจารย์ เป็นเรื่องจำเป็นที่ต้องรีบสอนรีบทำให้เป็น เพราะเป็นทางไหลมาแห่งคุณความดีในตัว
หากไม่ทำเช่นนั้นแล้ว อาจจะเกิดผลตรงข้าม เพราะคนเรานั้นมีทางเลือกอยู่ ๒ ทาง คือ หากไม่ยอมรับคนอื่นก็ถูกเขา ถ้าถึงไม่จับจ้องในคุณความดีของเขา ก็จะจับผิด ซึ่งเพเราทั่วไปยังมีช่องร่องกันอยู่นั่น การกระทำก็มีทั้งถูกและทำผิด ถ้าคนเราจ้องจับผิดกันแล้วจะแก้ไขยืนให้จับผิดจะทำความดีแทนนั้นยาก การเริ่มต้นที่ง่ายและถูกต้อง คือสอนให้เริ่มจับผิดแต่คุณความดีของผู้อื่น เพื่อจะรับเอาความดีนั้นมาเป็นทางแห่งความดีความเจริญของตน
๓) ฝึกมองผลกรรมในอนาคต เป็นพื้นฐานของความมีวิสัยทัศน์
เมื่อใดก็ตามมีโอกาสทำความดีคันนี้ จะเข้าใจเรื่องของกรรมว่า ‘ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว’ อย่างลึกซึ้ง จะเป็นคนมองการณ์ไกลกว่า ประกอบเหตุอย่างใจจะส่งผลออกมายไว้อย่าไงต่อไปอีกกรรมที่ทำในตอนนี้ไม่ได้ส่งผลในตอนนี้ แต่ยังส่งผลไปถึงชาตหน้า โลกไปแล้วส่งว่าจะไปบรรหรือสวรรค์ พอได้กลับมาเกิดเป็นมนุษย์ยิ่งตามมามีที่พึ่งให้เราq ตามมาเป็นพวกพ้องได้อีก เป็นโปรแกรมชีวิตให้dit
หากเรามองเห็นภาพรวมของชีวิตเช่นนี้ เรายังมองเห็นว่า บนเส้นทางชีวิตอันยาวไกลนี้ ทุกสิ่งที่เราทำให้แก่ตนเองในแต่ละวัน ตั้งแต่ตื่นนอนเข้าสาวน เราควรประกอบเหตุเช่นไรเพื่อผลในอนาคตอย่างไร
ดังนั้น ทุกอย่างในอนาคตจึงเป็นไปได้ตามศักยภาพของเรา เราต้องลิสต์เอง เลือกเองและลงมือทำเอง แล้วในที่สุดความเป็นคนมีเหตุมีผล ไม่เป็นคนเชื่อง่าย ไม่อึมงคลดีข่าวสร้างงานเป็น สร้างเงินเป็น สร้างคนเป็น ก็จะเกิดขึ้น ด้วยเหตุที่เราได้ทำความดีมาคุ้น และได้ศึกษากรรมจนเข้าใจตนเอง.