ข้อความต้นฉบับในหน้า
กุศลกรรมบถ
ศีล..มาตราแห่งความดี
เวลา จ สวัสดิ์ สีสิง
จิตตสุตส อภิทาสม
ติดถุง สพุทธภูมิ
ศีล เป็นเขตแดน เป็นเครื่องปิดกั้นความจริง ทำอิให้รำแจ้งใส
และเป็นท่านั่งงมหาสมุทร คือ นิวพานของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย
เพราะฉะนั้น บุคคลผิ้งรักษาศีลให้บริสุทธิ์ (สีลอเนกถล)
มนุษย์ได้รับ dรงชีวิตอยู่ด้วยโดดเดียว สมาทานกิจขาบาน คือ การงดเว้นจากการฆ่า
เพียงลำพัง หากแต่อยู่ร่วมกันเป็นสังคมใหญ่ หรือเบียดเบียนชีวิตผู้อื่น ทั้งเป็นมนุษย์ด้วย
ตั้งแต่เกิดจนถึงระดับประเทศ ครวงสิทธิคาสัม
และเป็นประชาคมโลกใบเดียวกัน ดังนั้น
มนุษย์จึงต้องมีเขตแดนหรือรอบกันที่จะไม่ทำความผิดต่อกัน มีอตลลธ์จะไม่ทำความผิดต่อกัน
ในภายจะใช้ชีวิตร่วมกันอย่างสนิทสนม ข้อความนั้น คือ มนุษยธรรมหรือศีล 5 ทุกชีวิตเกิดมานั้นเป็นแต่ล่ม โลกา ไม่ว
จะเป็นคนหรือสัตว์ต่างรักและหวงแหนชีวิต ของตนไม่น้อยไปกว่ากัน ในเมื่อเราจีตปรารถนามีชีวิตอยู่ ด้วยมีความสุข
ไม่ต้องการให้ใครมาเบียดเบียนชีวิตเรา ผู้อื่นก็ไม่ต้องการเช่นกันเหมือนกัน ดังนั้นจึงเกิด มนุษยธรรม
ข้อที่ 2 ว่า อะทินนาทานา เวรมณี
ศีลขอปะทัง สะมาทิยะมิ เราจะสมาทาน
ศีลขอบ้ คือ การงดเว้นจากการลักยัก หรือ แย่งชิงทรัพย์สินของคนอื่นมาเป็นของตน
ทุกชีวิตมีความรักใคร่หวังไฮในคู่ครอง