การค้นหาความสามารถผ่านงานหนัก : หน้า 71/111

หลวงพ่อจะยกตัวอย่างให้ฟัง เรื่องการจัดอบรมพระธรรมทายาทของที่วัด เมื่ออบรมไม่ได้ขยะหนึ่งแล้ว จะให้มีการเดินดูดศีล สำหรับปีนี้ฝนตกบ่อย จึงให้ไปส่งบันเขาใหญ่ ไปนั่งสมาธิ ทำวานาบนเขาอยู่ครบ 3 วัน จึงลงมา ขากลับให้เดินเท้าตลอด ใช้เวลาราว 7 วัน ระยะทางประมาณ 200 กิโลเมตร พอเดินถึงวัด ทุกคนจะพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า โอ้โอ้ เพิ่มรูตัวว่าิ่งมีความสามารถเหลืออยู่ในตัวอีกแยะเลย ทั้ง ๆ ที่เมื่อก่อนคิดว่าได้านความสามารถของตัวเองมาใช้หมดแล้ว คอเคยทำงานหนักชนิดที่เรียกว่าทุ่มทำจนหมดทุกมุมกำลังแล้ว แต่พอเดินดูดศีลจริงจึงรู้ว่าความสามารถในตัวเองนั้นยังมีอยู่อีกมากมาย มีอยู่ปีหนึ่ง หลวงพ่อให้พระธรรมทายาทไปเดินดูดศีลที่ภูดิ์ดี พอขึ้นไปถึงยอดภู ทำท่าเหนื่อยเหมือนจะตายให้ได้ พอหลวงพ่อถามท่านว่า เดินต่ออีกสัก กิโลเมตร จะได้หรือไม่ ท่านบอกว่าไม่ไหว อยากจะนอนอยู่ตรงนั้นเอง กว่าจะไม่ออกแล้ว ชวนเท่าไร ๆ ก็อบกว่า "ไม่ไหว" จนกระทั่งหลวงพ่อแกล้งพวกว่า "เอ๊ะ นั่งใช่ไหม?" เท่านั้นแหล่กระดอผงเลย มีเรื่องแรงขึ้นมาอีก นี่บอกว่าช่างบวมจึงต่อไปได้อีกเป็นโบย ที่เป็นเช่นนี้เพราะคนส่วนมากเวลาหิวเข้า หน่อย ก็คิดว่าช่างลำบากยากเย็นกินความสามารถเสียแล้ว แต่ที่ไม่เป็นความจริงเลย เพราะถ้าไปโดนงานหนัก ๆ ยาก ๆ เข้า จะบอกว่าได้รับความเพียรพรำฝนภูมิอัครสรรคต่าง ๆ ไปได้แล้วก็ไม่มออะไรเกินความสามารถของเรา ดังนั้น ความหนัก ความอยากลำบาก จึงเป็นเครื่องมือสำหรับค้นความสามารถของเราใครจะรักจะหาความก้าวหน้าในชีวิต ทุกครั้งที่ถูกคุณพ่อ คุณแม่ หรือผู้บังคับบัญชาใช้ให้ทำงาน ยกงานหนัก อย่าท้อแท้ไม่รับงาน หรือรับแล้วส่งคืนเด็ดขาด ให้คำพินิจทำไป ถ้าติดขัดอะไรให้ถามท่าน งานก็จะสำเร็จลง ๆ ไปได้แล้ว 2. เป็นวิธีที่ล้านนาให้เป็นช่องทางเติมความรู้ความสามารถให้แก่เรายิ่งเป็นลูกน้อง การที่แข็งใจกับงานหนัก ยกผู้บังคับบัญชาให้ นับว่าเป็นตำแหน่งแห่งความเจริญของเราเอง เพราะก่อนที่ผู้บังคับบัญชาจะใช้ใครทำอะไร ท่านย่อมส่งเดชหน่วยกันไว้แล้ว จึงมอบงานหนัก ๆ ยาก ๆ ให้ทำ จริง ๆ แล้วท่านตั้งใจมาหา เพื่อให้ งานสำเร็จอย่างดี เราจึงได้รับความรู้และความสามารถพิเศษ ที่ผู้อื่นซึ่งไม่เคยใช้ให้ทำงานหน้าไม่มีอย่างนี้ ถ้าพูดภาษาพระก็คือว่า คำบอกาจารย์ให้งานยาก ๆ มาเพื่อเป็นการเติมบุญให้ดังนั้นถ้าอยากได้บุญก็ อย่าไปปฏิเสธงานบอก เพราะเมื่อทำไปแล้ว ถ้าคุณอาจาย์ท่านเห็นว่าไม่ได้ให้ตอบบุญ คือสอนให้ทำให้ได้นั่นเอง เมื่อมีปัญหาในการทำงาน ถ้าทำกว่าก็แก้ได้ ก็ให้แก้ไป แต่ถ้าแก้ไม่ได้ให้ไปหาคุณอาจารย์ ท่านจะก็ทำให้เป็นช่อง ๆ เราทำตามไปก็แล้วกัน เพราะนั้นเป็นการให้ความสามารถ เป็นการเติมบุญให้เราในทางโลกก็เช่นกัน เมื่อผู้บังคับบัญชาให้งานมา แม้จะกี่ครั้งก็ให้คิดบ่นไว้ ค่อย ๆ ทำไป แล้วความสามารถในตัวจะถูกค้นออกมาเอง ถ้าสุขความสามารถจริง ๆ ท่านก็จะหวังวิธีช่วยเราในที่สุด..