ประสบการณ์การใช้ 'สัมมา อะระหัง' ในสถานการณ์วิกฤต : หน้า 55/111

ตะโกน "สัมมา อะระหัง ๆ ๆ" ตะโกนเป็นสิบ ๆ ครั้งเลยทีจำได้ คุณหมอเขาบอกว่า "ไขมันมันเล่นของ" ตอนนั้นผมไม่สนใจ จำได้ว่ามือซ้ายโดนมิด ความที่เจ็บมาก มืออีกข้างที่อยู่ข้างเตียงจึงจนผ้าปูที่นอนขาดเลย พอดีข้างซ้ายเสร็จ ก็ทำข้างขวา เราก็ "สัมมา อะระหัง ๆ ๆ" อีกเป็นสิบรอบเลย "พอมาอีกครั้งหนึ่ง 2 พอเห็นหมดแล้วเราพูดตรง ๆ ว่ากลัวหมดเลย คุณหมอท่านก็พยายามชวนคุณพูดไม่ให้เราเครียด หลอดไม่หมุนจะแทน ผมก็ "สัมมา อะระหัง" ก่อนเลย "สัมมา อะระหัง ๆ ๆ" คำนี้ คำเดียวทำให้ผมรอดชีวิตมาได้ แต่วันนั้น 2 นี่ เรารู้สึกว่าไม่เจ็บ แต่เรายัง "สัมมา อะระหัง" อยู่ พอมาอีกครั้งที่ 3 ซึ่งเป็นเรื่องเหลือเชื่อ คุณหมอทำปกติเหมือนเดิม แต่ความวันนี้ผมไม่ตะโกนแล้ว คืผมใช้คำว่า "สัมมา อะระหัง" ในใจ คุณหมอยังแซวว่า "วันนี้เจ้อนได้เล่นของหรือ?" พอทำในใจมันเหมือนใจเป็นสมาธิ พอเป็นสมาธิรึเรารู้ว่าทนได้ หลังจากครั้งที่ 3 คุณหมอรูปเบามาก เพราะคุณหมอท่านกลัวเรื่องการติดเชื้อ ผมบอกคุณหมอว่า "วันนี้ไม่เป็นไรครับ ผมสบายแล้ว คุณหมอดูได้เลย เติมที่เลย" ซึ่งคุณหมอเองก็ยังแปลกใจ "เฮ้ย! อะไรนะ ทำแค่ครั้งที่ 3 เอง ไม่เจ็บเลยหรือ" ไม่ครับ ไม่เจ็บแล้ว ผมท่อง "สัมมา อะระหัง ๆ ๆ" รวมกันจริง ๆ อยู่แค่เดือนเศษ จากคนที่ burn อย่างหนัก 22 เปอร์เซ็นต์ ใช้วลาเดือนเศษ จากคิ้วไม่มี ขนตาไม่มี เหมือนตัวตัดแก้ตอนนี้ขึ้นมาหมด เหมือนคนที่ทำ baby face หน้าเป็นสุมพู เนื้อที่แย่ที่สุด คือบริเวณคอ ซึ่งหนังอ่อนที่สุด ยนที่สุด ก็ขึ้นมาได้อย่างปฏิหาริย์ ทุกวันนี้ยังคงจำว่า "สัมมา อะระหัง" คำนี้คำเดียวทำให้ผมรอดชีวิตมาได้"