ข้อความต้นฉบับในหน้า
คำรัีบเมื่อท่านต้องการว่ากัน ก็ไม่อับแล้วสำเร็จออกมามีภูมิคุ้มกัน เราขอย่าให้เป็นเช่นนั้นเลย ให้นึกว่าเหมือนเราเป็นหนี้ที่น่ถูกอยู่จิ๋วๆ กว่ามากมายอย่างไรก็ดี ซึ่งไม่สุดสามารถถ่านมูลขยัน ถังใจทำก็อาจสำเร็จ เมื่อเราปล่อยใไหเคยตัวเสียบ่อยๆ แล้ว คว้าเกี่ยงคืดความพยายามและเทคโนโลยีแค่เดิมนั้นเสีย
การทำงาน อย่าทำลากๆ ทำแบบขอไปที เพราะนอกจากจะทำให้เสียเครดิตแล้ว ยังจะกลายเป็นสัยติิดตัวขามภาพขามชาติไป คนที่ชอบทำอะไรผ่าน ๆ อย่างนี้ไปเกิดอีกก็พากษิดิกตาม ไม่ว่าจะอะไรจะได้พอผ่านๆ ทั้ง ๆ ที่ทางเป็นสารพัดทุกอย่าง แต่เอาดีไม่ได้สักอย่าง จัดเป็นพวกมักง่ายประเภทหนึ่ง เรียนหนังสือจนตั้งแต่ประถมจนถึงบ่มหาวิทยาลัย ไม่เคยได้เกรด A เลย ได้แต่พอผ่านๆ คาบเส้นก็คว้าตามตลอด อย่างนี้ไม่ได้ความ ค่อย ๆ ไปเป็นกันทีเดียว
เมื่อทำงานไปแล้วก็ต้องติดขึ้นมา อาจทั้งค้างไว้ ให้รับกลับไปตามผู้รับรึบังคับบัญชา เพื่อจะได้สะงานต่อไปให้เสร็จ ตอนถามอาจถูกตำหนิ ถูกดูว่าบน ก็ต้องทนยอมให้ท่านว่ากล่าว เพราะถ้ามัวกลัวเสียหน้าทั้ง ๆ ที่ไม่รู้จะเหลือแก้ปัญหานั้นได้อย่างไร นอกจากงานจะติดชัดแล้ว ยังอาจทำความเสียหายไปฐานส่วนอื่นได้ เวลาทำงานใหญ่นาย ให้ดีกว่าเหมือนเราเป็นหนี้ ท่านอยู่ จะได้รับแรงทำให้สำเร็จ ไม่เชื่อแนะ
หลวงพ่อเอง เมือหลวงพ่ออิ่มมาซิวยอมหมายงานมาให้ ก็ถือใจทำอย่างดีเสร็จ แต่บางครั่งภูมิปัญญาไม่ถึง พอทำไปได้ครึ่งทางก็พิสูจน์วิทางต้นเสียแล้ว ทำต่อไปไม่ได้ ต้องเข้าไปถามข้อขัดข้องกันท่าน ไม่กลัวเสียหน้า ทั้งบางทีท่านก็เอาไว้เท่าเพียงเท่านี้ทำไมไม่รู้ แล้วท่านก็ดิษฐาย งานก็ดำเนินต่อไปได้ด้วยดีจังเสร็จ น่าซึ้งใจ แสนจะคุ้มค่า เพราะงานสำเร็จเป็นอย่างดี ยังได้รับคำชมเชยอีก แต่ถ้าจะรู้ก็ทำไปทั้งไม่รู้ ไม่กล้าถามเพราะกลัวเสียหน้า ก็จะยังเสียหายไปบ้างใหญ๋ คืองานก็ไม่สำเร็จ หรือถ้าเสร็จก็เป็นแบบผิดพลาด ใช้ไม่ได้
คุณยายอาจารย์ฯ (คุณยายอาจารย์มหารัศมีครูบาเจ้าศากจันทร์ ขนุนญ) เตือนหลวงพ่อ ตั้งแต่ยังไม่บวชว่า งานที่ผู้ใหญ่ให้มาทำเท่านั้น ถึงจะเป็นงานหนี ก็อย่าไปทอดแท้ ถ้าไม่หนีห่มสาหัสเกินกำลังจริง ๆ ให้รับเอามาก่อน แล้วค่อยคิดค่อยทำไป เพราะงานหนังงานยากนั้น มีข้ออี่อยู่ ๗ ประการ คือ
๑. เป็นวิธีค้นเอกความสามารถในตัวเองออกมา
คนโดยทั่วไปเมื่องานอะไรก็ทำ พอเหนื่อยก็หนี ก็จะรู้สึกว่างานนั้นช่างเกินความสามารถของเราจริง ๆ ทำไมหร ความจริงแล้วความสามารถในตัวเรานั้นมีมหาศาลเลย แต่เราเองไม่รู้ตัวกัน