การฝึกสมาธิเพื่อเข้าถึงพระธรรม : หน้า 96/111

ดวงเล็ก ๆ ตรงกลางนั้นไปเรื่อย ๆ ใจจะปรับจนไม่บังคับ ทำได้แค่ไหนให้พอใจแค่นั้น ซึ่งจะหยุดได้ก็ตอนเกิดศูนย์และเกิดดวงสว่างขึ้นมาแทนที่ ดวงนี้เรียกว่า “ดวงธรรม” หรือ “ดวงเดิมเดิม” อันเป็นประตูเบื้องต้นที่จะเปิดไปสู่หนทางแห่งบรรลุ ผล นิพพาน การละลึกถึงนิรมิตสามารถทำได้ในทุกแห่ง ทุกที่ ทุกอารยาบ ไม่ว่าจะนั่ง นอน ยืน เดิน หรือทำภารกิจใด ๆ ข้อแนะนำ คือ ต้องทำให้สมอเป็นประจำ ทำเรื่อย ๆ ทำอย่างสบาย ๆ ไม่รีร้อน 2. อยากเห็น คือทำให้เป็นกลาง ประคองสดใสให้ผลจากบริการมากวา และบริการนิริด ส่วนจะเห็นนิริดเมื่อใดนั้น อย่ากังวลถ้าถึงเวลาแล้วอิ่มเห็นน ผลงานเกิดของดวงนิรมิตนั้นอุปมาเหมือนการขึ้นและตกของดวงอาทิตย์ เราไม่อาจจะเร่งเวลาได้ 3. อย่ากังวลถึงการกำหนดลมหายใจเข้าออก เพราะการฝึกสมาธิ เพื่อให้เข้ากับพระธรรมกายภายใน อาศัยทุกสิ่ง “โลกกลืน” คือกลิ่นแสงสว่างเป็นบันไดเบื้องต้น เมื่อฝึกสมาธิจนเข้าถึงดวงปรุงมรรคแล้ว ฝึกสมาธิดีไปผ่านกายมนุษย์ละเอียด ทางกายอรูปพรหม ทายอรูปพรหม ทายอรูปพรหม จนกระทั่งเข้าสู่พระธรรมภาย แล้วจึงเจริญวิสัญญาในภายหลัง ดังนี้จึงไม่มีความจำเป็นต้องกังวลใจเข้าออกแต่ประการใด 4. เมื่อเลิกจากนั่งสมาธิแล้ว ให้ตั้งใจไว้ว่า ศูนย์กลางกายที่จะอยู่ในอริยาบถใด ก็ ตาม เช่น ยืนดี เดินดี นอนดี หรืองดดี อย่ายึดฐานที่จัดไปไว้ที่อื่นเป็นอันขาด ให้ตั้งใจ บริกรามวาวนา พร้อมกันถึงบริกรามมิติเป็นดวงแก้วใสครบคู่ตลอดไป 5. นิมิตต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น จะต้องน้อมไปยังไว้ที่ศูนย์กลางกายทั้งหมด ถ้านิมิตเกิดขึ้นแล้ว ทายไปไม่ต้องตามหา ให้ความนาบประกอบต่อไปตามปกติ ในที่สุดจิตลง นิมิตย่อมปรากฏขึ้นใหม่อีก การฝึกสมาธิเบื้องต้นที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ ย่อมเป็นปัจจัยให้เกิดความสุขได้พอสมควร เมื่อชักช้อมปฏิบัติอย่างสม่ำเสมอ ไม่ทอดทิ้งจิตลงปุ่มบรรลุ ผล ก็ให้เห็นประคองรักษา ดวงปรุงมรรคันไว้ตลอดชีวิต ดำรงอยู่ในศีลธรรมอันดี ย่อมเป็นหลักประกันได้ว่า ได้พึงของชีวิตที่ถูกต้องดีงาม จะส่งผลให้เป็นผู้มีความสุขความเจริญ ทั่งในพชฌตอนี้และพาข้างหน้า หากสามารถแนะนำต่อ ๆ กันไป ขยายไปยังเหล่ามนุษยชาติต่อ ๆ ไป ย่อมไม่จำกัดเชื้อชาติ ศาสนา และเผ่าพันธุ์ สันติสุขอันไร้ขอบเขตทุกคนใฝ่ฝัน ย่อมบังเกิดขึ้นอย่างแน่นอน