ศึกษาพระสุจรในพรหมชั้นสุขาวาส : หน้า 109/120

त्रานวรมิ สุทธวาส สุตรัลแหงความสุข 109 รวบแนะนำวิจจากพระสุจร 8–10 ในพรหมชั้นสุขาวาส อันเป็นที่บังเกิดของบุคคลผู้เข้าสุภาวะ ความเป็นพระอนาคามิ เมื่อครั้งเป็นมนุษย์ สุขวาสุกมิ เป็นภิมของพระอริยะบุคคล คือ พระอนาคามิ และ พระอรหันต์ ที่บริสุทธิ์จากกามารมณ์ นอกจากนั้น ยังจะต้อง เป็นผู้ได้ปัญญามาณด้วย มี 5 ภูมิ คือ อวิหาญภูมิ อัปปาภูมิ สุขาสภานิ สุภสภานิ และ อภิญญาสภานิ ผู้ที่เกิดในสุขวาสุกมิ แล้ว จะไม่เกิดซ้ำอีก จะเกิดสูง ขึ้นไปตามลำดับ แต่ละภูมิ ตั้งอยู่ในอากาศ แต่ระดับไม่ได้อยู่ใน ระดับเดียวกันเหมือนอย่างปฐมามัญญู ตุติยมามัญู หรือ ตติยามัญู ซึ่งแต่ละภูมิในสุทธาวาสนี้ มีระดับสูงห่างจากกัน ระหว่างภูมิ ชั้นละ 5,508,000 โยชน 10. บุคคลิราวัดสูตร พระสูตรและอรรถกถา ไม่ได้อธิบายขยายความ คำว่า ทำนาน และรักษ์สติ นิดหน่อย, พอประมาณ, ประมาณยิ่งและอדיรส (ให้ยิ่งขึ้นไป) วามากน้อยแต่ไหน จึงเป็นหน้าที่ของเราที่ต้อง ขวนขวายทำมากที่สุดที่จะทำให้ โดยกระทำบ่อย ๆ และ ให้ปลื้มปีติใจทุกครั้งที่ตามระลึกนึกถึง (ดูแมกภูมิที่ 4 สรุปเนื้อหา ของพระสูตร) การเป็นผู้ปกครองภาพภูมิของชาวสวรรค์ในแต่ละชั้น เป็น เพราะทะนาน และสิ่งที่กระทำไว้ตอนเป็นมนุษย์มากกว่าใคร ในภพนั้น ๆ ถ้าเปรียบเทียบกับเมืองมนุษย์ ใครทำทาน รักษาสลามาใน ระดับประเทศก็เป็นพระราชา ใส่เรือนมาทั้งบริษัท ใครทำมากกว่า ก็เป็นเจ้าของกิจการ เป็นต้น