โครงการปฏิบัติธรรมในประเทศไนจีเรีย วารสารอยู่ในบุญประจำเดือน ตุลาคม พ.ศ.2557 หน้า 70
หน้าที่ 70 / 136

สรุปเนื้อหา

โครงการปฏิบัติธรรมในไนจีเรียจัดขึ้นเป็นครั้งที่ ๒ มีวัตถุประสงค์เพื่อส่งเสริมการทำสมาธิและสร้างสันติภาพในสังคม โดยนักเรียนและเจ้าหน้าที่ได้เข้าร่วมกิจกรรมเพื่อพัฒนาจิตใจและลดความเครียด การสอนโดยพระอาจารย์สร้างความประทับใจและการเปลี่ยนแปลงที่ดีในชีวิตของผู้เข้าร่วมในครั้งนี้ ทำให้เกิดความรู้สึกสุขสงบและมีสติปัญญาใหม่.

หัวข้อประเด็น

-การปฏิบัติธรรม
-วัฒนธรรมไนจีเรีย
-การพัฒนาจิตใจ
-เยาวชนและสันติภาพ
-การลดความเครียด

ข้อความต้นฉบับในหน้า

โครงการปฏิบัติธรรมในประเทศไนจีเรีย : ประเทศไนจีเรียตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของทวีปแอฟริกา มีเมืองหลวงคือกรุงอับจา (Abuja) มีประชากรประมาณ ๑๕๗ ล้านคน ประกอบด้วยชนผิวต่าง ๆ ประมาณ ๒๕.๐ เศษ ประชากรร้อยละ ๔๐ นับถือศาสนิลิสลาม ร้อยละ ๕๐ นับถือศาสนาคริสต์ อีกร้อยละ ๑๐ นับถือศาสดั้งเดิมของชนผู้อื่น ๆ การปฏิบัติธรรมในประเทศในครั้งนี้เป็นครั้งที่ ๒ ครั้งแรกจัดขึ้นเมื่อปี พ.ศ. ๒๕๕๔ ที่เมืองโอเวอรี่ ริอูโอโม สำหรับครั้งนี้ พีเอเจนต์คลิน (Collins G. Adeyanju) และพีเอเจนต์จุด (Jude Chukwuma) ซึ่งเข้าร่วมปฏิบัติธรรมแอฟริกาตะวันตก และเคยมาปฏิบัติธรรมเยาวชนแอฟริกันที่ประเทศกาตาร์ เป็นหลักในการจัดงาน ภาคีแรกจัดขึ้นเมื่อวันที่ ๒๘ มีนาคม ที่โรงเรียน Government Secondary School (GSS)-Garki ซึ่งเป็นโรงเรียนนิยมจรุงรุ่ โดยมีนักเรียน ๒๙๙ คน ครูใหญ่และครูอีก ๗-๙ คน เข้าร่วมกิจกรรม ที่เด็กลั่ ตื่นใจฟังพระอาจารย์เทศน์สอนและนั่งสมาธิได้ นักเรียนหญิงคนหนึ่งบอกว่า “ฉันมีความสุขมาก รู้สึกว่าตัวเองลอยได้ ถ้าเรามีความสุขจากภายในแล้ว มันยากที่จะโกงใครง่าย ๆ ฉันก็ไม่ออกเลยว่าจะโกงได้อย่างไร” ครูใหญ่ก็ประทับใจโครงการมากและอยากให้เด็กฝึกสมาธิอีกในอนาคต ส่วนครูอีกคนหนึ่งบอกว่า “ฉันเชื่อเต็มร้อยเลยว่า เราต้องมีศีลสุขภายในก่อน ถึงจะสร้างสันติภาพภายนอกได้” ภารกิจที่ ๒ วันที่ ๒๘ มีนาคม จัดกิจกรรมที่องค์การ Catholic Relief Services (CRS) ซึ่งเป็นองค์กรมอบความช่วยเหลือในเรื่องภัยพิบัติและเหตุฉุกเฉิน การต่อสู้กับความยากจนและโคคัยไข้เจ็บ การสร้างสันติภาพและความยุติธรรมในสังคม รวมทั้งการพัฒนามนุษย์ ทีมงานได้รับอนุญาตให้นำเสนอสมาธิในnการจัดการกับความเครียดในวิบัติประจำวันแก่เจ้าหน้าที่ขององค์กรม ซึ่งเจ้าหน้าที่คนหนึ่งเล่าว่า “ผมบอกตัวเองเสมอว่าต้องหาเวลาพักผ่อนคลายบ้าง แต่ไม่เคยทำได้ วันนี้เมื่อได้มานั่งสมาธิกับพระอาจารย์ ผมรู้สึกหายเครียด ผ่อนคลายจนเหมือนจะหลับไปเล็กน้อย ผมรู้สึกเหมือนไม่ได้นั่งอยู่ในห้อง ผมตั้งใจจะฝึกสมาธิต่อไป ผมคิดว่าสมาธิช่วยลดความบัดเจ็บได้แน่นอน เพราะส่วนใหญ่เวลาประชุม พวกเราก็ได้แต่กินแกงกันอยู่เสมอ แต่วันนี้สิ ทุกคนลง เยือกเย็น สูญบ บรรยากาศแตกต่างจากวันก่อน ๆ มากจริง ๆ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More