การเป็นคนมีจิ๊จกและการสอนลูกให้มีความซื่อสัตย์ : หน้า 95/136

และการกระทำที่ตรงกันทั้งด้านหน้าและหลัง นี่คือ ลักษณะของคนที่มีจิ๊จก ในทางตรงกันข้าม คนที่ไม่สามารถทำอะไรได้จริงด้วยตัวเอง เขาอามว่าคนอื่นจะรู้ว่า ตัวเองทำไม่ได้ กลัวคนอื่นจะถามในสิ่งที่เขาพูดเกินจริง เขาก็จะหาทางเอาตัวรอดด้วยการ โทษ ทั้งมีเหยียดเหลี่ยม คดโกง ทกลอหง ผู้เป็นแม่ไม่ต้องหาทางป้องกันลูกจากสิ่งไม่ดี นิสัยชั่ว เหล่านี้ ด้วยการฝึกลูกให้เป็นคนซื่อสัตย์ มีสัจจะ เมื่อทำงานได่ก็ต้องทำให้ได้ ต้องทำให้ทันเวลา และต้องทำให้ทันเวลา ลักษณะของคนมีจิ๊จก คนมีจิ๊จกะ เรียกว่าอย่างได้ว่า คนเชื่อสัตย์ คนชื่อดรง หรือคนจริง คนเราต้องจริงต่ อ 5 เรื่อง ถึงจะเรียกว่ามีจิ๊จกหรือมีความซื่อสัตย์ ได้แก่ • จริงต่อหน้าที่ หน้าที่คือความรับผิดชอบ จริงต่อหน้าที่คือผิดตอบในหน้าที่ของตนให้ ครบถ้วน ทำให้ตอบ แล้วก็รักษไว้ และทำให้ยิ่งขึ้น ทำไว้ก็ยอมรับและแก้ไขปรับปรุงใหม่ ให้ดีขึ้น ไม่ผิดอีกต่อไป • จริงต่อภารงาน การงานคือสิ่งที่ต้องทำภายในที่ความรับผิดชอบ ต้องตั้งใจทำงาน ไม่ลทิง ทำจนกว่าจะสำเร็จ • จริงต่อบุคคล ทำงานสิ่งใดดำคึนถึงบุคคลอื่น ไม่ทำความเดือดร้อน ไม่เมียดเบียน ใคร ช่วยเหลือ เอื้อเฟื้อกูลประโยชน์สุขแก่ผู้อื่น • จริงต่อวาจา รักษาคำพูด พูดในสิ่งที่ทำได้จริง • จริงต่อความดี เป็นจริงสำคัญที่สุด แม้ว่าจะทำจริง พูดจริง แต่ถ้าทำแบนไม่เลือกดี เลือกวิธีเลียนแบบ คนจริงต้องทำจริง พูดจริง และเลือกทำแต่ความดีจริง นอกจากนั้นแล้ว สัจจะยังแบ่งตามลักษณะจริงได้ 3 ลักษณะ คือ • จริงจง เป็นลักษณะของจริงต่อหน้าที่ จริงต่องาน คือตรังว่ามีหน้าที่อะไร มีภารงาน อะไรก็ขะ และทำงานเป็น ทำงานสิ่งใดด้วจเสร็จ ต้องดี และต้องทันเวลาทุกครั้งไป • จริงใจ เป็นลักษณะของจริงต่อบุคคล จริงต่อจากวาาทำเป็นแล้ว ยังมีใจ พร้อมจะช่วยคนอื่น ไม่เอาเปรียบใคร โกหกใคร พูดคำไหนคำนั้น • จริงเสมอจริง เป็นลักษณะของจริงต่อความดี กล้าคนขคณพร้องของตนเอง คิดแก้ไข ข้อมูลช่องของตนเอง จึงเลือกทำสิ่งที่ดีจริง การฝึกลูกให้เป็นคนมีจิ๊จก ๑. สอนลูกให้รู้จ้กหน้าที่ของลูก ๑.๑ ไห้รู้ คนเรา ถ้าไม่รู้จ้กหน้าที่ของตัวก็จะทำอะไรไม่ได้ คือไม่รู้จะทำอะไรดี คนทุกคน เกิดมาใหม่ในโลกนี้ มีของเก่ามหมด ทุกอย่างต้องมารีเมด้นเรืองกันใหม่ พอแม่คือครูคนแรก ที่จะต้องสอนลูก เพราะลูกยังไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไรในโลกนี้ จึงต้องมาเรียนรู้เพื่อจะได้หยุดจาก ความไม่รู้หรือความโง่ และพ่อแม่คือครูแรกที่จะสอนความรู้พื้นฐานของชีวิตให้ลูก ๑.๒ ไหว้ ความรู้ที่ลูกได้รับรู้แล้ว ลูกต้องนำไปใช้ในทางที่เกิดประโยชน์ ที่ความสุข มาให้ตัวเอง แก่ผู้อื่น