ข้อความต้นฉบับในหน้า
ในวินาทีก่อนที่จะสงบจะหมดฤทธิ์ ดินก็กลิ่นถึงหลวงปู่ แล้วก็ "สัมมา อะระหัง" ไปเรื่อย ๆ ไม่ว่าสมดิสต์ไปตอนไหน มาจำตัวอีกทีในห้องพักคืน ความรู้สึกในตอนนั้นก็ยังคง "สัมมา อะระหัง" อยู่ แล้วก็ ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมา มีความรู้สึกว่า มันเจ็บตรงหน้าท้อง ระบบไปหมด แต่ก็ยัง ลืมตาขึ้นมา แล้วก็เห็นดวงพูดขึ้นมอีกครั้ง และในวงก็มีองค์พระ เห็นแล้วคิดนั่นถ่ายไกล คิดในใจว่ารอสอบผ่านแล้ว อย่างน้อยวันหนึ่งถ้าหากเราตายไปจริง ๆ เราน่าจะเอาตัวรอดได้ จากนั้นก็ของดวงมององค์พระเข้าไปเรื่อย ๆ ในขณะซ้ายข้าง ๆ ห้องก็มีเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดในตอนนั้นเราก็ปวดเหมือนกัน แต่เราอยู่กับ "สัมมา อะระหัง" จนทำให้ไม่รู้สึกเจ็บปวดอะไร
วันนี้เลยได้ว่า พอกจิ้งกฤดของชีวิตจริง ๆ เราต้องมีพึ่ง พี่พึ่งก็คือที่ตัวเราเท่านั้น เป็นที่พึ่งภายในที่เราได้ปฏิบัติ ไม่มีสิ่งอื่นใดที่จะช่วยเหลือเราในยามที่จะต้องเผชิญกับความตาย
ดังนั้น การที่พี่ภายในด้วยการท่อง "สัมมา อะระหัง" จะทำให้เราเข้าใจว่า ความตายมันไม่ได้กลัวอะไร เพราะเรามีพึ่ง
“สัมมา อะระหัง” เปลี่ยนชีวิต พลิกนิสัยลูก คุณทุยภัคดิ์ เหลาบำ จ. สุรินทร์
อาชีพเกษตรกร
ฉันมีลูกที่ชอบ ๆ ไม่ยอมเชื่อฟัง พอเพื่อนเป็นผู้นำบุญจากวัดพระธรรมกายทราบว่า ลูกของฉันไม่เชื่อฟัง ก็เลยมาแนะนำให้ฉันลองท่อง “สัมมา อะระหัง” ในตอนแรกฉันก็ยังเฉย ๆ ไม่ใส่ใจ วันต่อมาเพื่อนนัดมากินข้าวเที่ยง และแนะนำให้ลองท่อง “สัมมา อะระหัง” อีก เธอบอกว่าท่องได้เท่าไรก็ท่องไป ในวันแรกฉันท่องได้ถึง 200 ครั้ง พอวันที่ 2 ท่องได้ประมาณ 400 ครั้ง ในขณะที่ท่องไปไม่มีความรู้สึกว่าสดชื่น โล่งสบาย แล้วในช่วงประมาณ 2-3 อาทิตย์ต่อมา ก็ท่องได้ประมาณ 1,000 ครั้ง ต่อวัน ต่อจากนั้นฉันก็เริ่มท่องทุกวัน
พอเริ่มท่องก็มีความรู้สึกว่าตัวเบา หายปวดหัว แต่ก่อนเป็นคนที่ใจร้อนมาก หงุดหงิด ซึมไหม ใครพูดอะไรไม่เข้าหู ก็ระเบิดอารมณ์ใส่คนอื่นไปเลย แต่พอเริ่มท่องไปประมาณ 1 เดือน ฉันมีความรู้สึกว่า ฉันเปลี่ยนเป็นคนใหม่ เริ่มคิดได้