ความอดทนและความพยายามในชีวิต : หน้า 91/140

เพราะฉะนั้น เห็นว่าควรจะมีใจหนักแน่น และมีความพยายามอดทน เช่นคนโบราณกล่าวเปรียบไว้ว่า “ฝนทั้งเป็นเบื้อง” จนได้ตั้งงงกระดูกยามาเช่นนั้นจึงจะควร และคนฉันเก่าเขามีความพากเพียรมาก คาถาก็ได้ยาก ก็ไม่ใคร่จะทิ้งมลาย ล้มหัวลงท้ายมาด้วยเตดบูดูร์และบัดดา ความสุขสําที่มาชมเขย ถึงกับหัดเป็นเสมียนเขียนหนังสือด้วยใบพาย และถือขึ้นมาก ก็อร่อยตามนายเป็นต้น เขาชี้ไม่ทอดทิ้ง สู้นทนเอยเป็นการเป็นงานก็นิได้มีเป็นอันมาก มันบัดนี้ก็มีด้วยความสุขสาหนะ นะนั้นเหตุใดเรา ก็เป็นคนควรจะกระทำเช่นเขาได้เหมือนกัน จรรยาข้อที่ ๓๗ นี้ต่อเนื่องกับข้อที่ ๓๒ คือนอกจากจะเป็นคนดาญญูมิสมพระคุณคุณผู้ที่พระคุณยังต้องไม่เป็นคนใจร้อนเร่งรีบด้วย ไม่ใช่คดีแต่จะได้ จะเนดับให้รวดเร็วโดยไม่ถึงคุณธรรม ทํางานกับนายคนนี้ยังไม่เห็นเววของความก้าวหน้า ก็คิดจะเปลี่ยนงานใหม่เสียแล้ว ไม่รู้จะอดทนคนเท่านั้น เมื่อทําดีต้องได้อย่างแน่นอน แต่เมื่อบุณยังไม่ส่งผลก็ต้องรอเวลา เปรียบเสมือนผลไม้ที่ยังไม่ผล ถึงแม้จะไปเด็ดมาบก็ไม่หวานนักสิ ลัอทนให้ถึงเวลาที่สมควรจะดีว่าฉะนั้นการเปลี่ยนงานบ่อยฯ จึงไม่ใช่เรื่องดี เพราะแสดงถึงความเป็นคนจัญไร ใจรนเร ไม่รู้จักอดทน ข้ออ้อมผู้ที่เปลี่ยนสามีหรือเปลี่ยนภรรยาน้อยด้วย หลวงพ่อเคยมีเพื่อนหลายคนที่มีความสามารถในการทำงานมา เรียนจบต่างประเทศมาได้ศึกษาทาเทคโนโลยีของเขามา แต่เมื่อกลับมาจำเมืองไทย ก็มีทีว่าจิมนายคนเดิมซึ่งเป็นผู้ทุนให้ไปเรียน เพราะมนุษคนใหม่ที่เขาเสนอเงินเดือนสูงกว่า คนประเภทนี้เมื่อไปอยู่ที่ไหนและได้ถ่ายทอดเทคโนโลยีให้เขาเต็มที่จนเขาเข้าใจแล้ว อีกไม่นานเขาก็ปลอดออก เพราะไม่มีประโยชน์อันใดแก่เขาอีก ควรนี้เมื่อดงานก็หาไม่ได่เพราะ คนเขาเช่นเห็นชาติแล้วว่าเป็นคนไม่มีความดัญญูดี เป็นคนไม่มีชื่อตรง บุคคลเช่นนี้จะตกต่ำตลอดชีวิต ๑ (อ่านต่อฉบับหน้า) มิถุนายน ๒๕๕๔ อยู่ในบุญ ๙๙