ข้อความต้นฉบับในหน้า
หากหัวจรวดลากว้างใหญ่ ไกลถึงหนึ่งล้านสองแสนสามหมื่นสามพันห้าร้อย ห้าสิบโยนต์ เติมไปด้วยหมวกแหม่ม พระโพธิสัตว์จะมีหัวใจใหญ่ที่จะเดินลุยด้วยเท้าเปล่าไปจนสุดปลายทาง
2. หากหัวจรวดนี้เติมไปด้วยด่านเพลงที่เร่อร่อ ท่านก็จะเดินไปด้วยเท้าเปล่าให้ถึงจุดหมายปลายทาง
3. หากหัวจรวดเต็มไปด้วยอัญเชิญลูกเป็นเพลงตลอดเวลาระหว่างซอกเขาเติมไปด้วยน้ำทองแดงร้อนแรง ท่านก็จะว่ายแหวกน้ำทองแดงข้ามไปให้ถึงจุดหมายปลายทาง ข้ามหัวหมื่นจารวาลไปให้ได้
อุปมานี้ให้เห็นถึงความยาวนานและอุปสรรถของบุคคลที่ตั้งเป้าหมายจะเป็นพระพุทธเจ้า จะต้องเจาะจงและผ่านพ้นไปให้ได้ ดังนั้นในระหว่างการสร้างบารมีเพื่อเป็นพระพุทธเจ้า เพื่อองค์สัตว์ไปสู่นพพานนั้น ซึ่งมีทั้งผู้สร้างบารมีจนกระทั่งบรรลเต็มเปี่ยมเป็นพระพุทธเจ้า หรืออาจจะเปลี่ยนเป้าหมายปรารถนาสาวกมิว
ดังนั้น ผู้ที่สร้างบารมีเพื่อเป็นพระพุทธเจ้า หรือที่เรียกว่า พระโพธิสัตว์ จึงมีอยู่
2 ประเภท คือ อนิยตโพธิสัตว์ ได้แก่บุคคลที่ตั้งเป้าหมายจะเป็นพระพุทธเจ้า แต่ยังไม่แน่ว่าจะได้เป็นพระพุทธเจ้า ยังมีโอกาสที่จะเปลี่ยนเป้าหมายการสร้างบารมีได้และ นิยตโพธิสัตว์ ได้แก่บุคคลที่จะได้เป็นพระพุทธเจ้าแน่นอน โดยมีเครื่องรับประกันคือ การได้รับพุทธพยากรณ์จากพระพุทธเจ้าล่วง ๆ พระองค์ ที่จะทะโพสต์วันนั้นไปเกิดเจอ ซึ่งระยะเวลาของการสร้างบารมีนี้เทียบว่านานนับพันนับหมื่นปี นับโดยแบ่งระยะเวลาการสร้างบารมีของพระพุทธเจ้าแต่ละประเภทไว้ดังนี้
|ประเภทพระพุทธเจ้า|คำในพระไตร|เปล่งจาก|ได้รับพุทธพยากรณ์|
|---|---|---|---|---|
|ปัญญาธิกโพธิสัตว์| ๗ อสงไขย | ๙ อสงไขย | ๔ อสงไขย แสนมหากัป
|อสงไขยพระเจ้าสิทธิฤทธิ์| ๑๕ อสงไขย | ๑๘ อสงไขย | ๘ อสงไขย แสนมหากัป
|วิริยาธิกโพธิสัตว์| ๒๘ อสงไขย | ๓๖ อสงไขย | ๑๒ อสงไขย แสนมหากัป
การจะสร้างบารมีจนได้เป็นพระพุทธเจ้านั้น ต้องสร้างอย่างยาวนาน สั่งสมบารมีทั้ง ๓๐ ทัฬ และครอบถ้วนบริบูรณ์ และทำอย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพันที่อาจจะหายไปได้เอง ยกตัวอย่าง ท่านบารมีไม่เพียงแต่ทรงสมบัติที่พระโพธิสัตว์ให้ทานออกไปประดุจคำหวานอันจัดเป็นทานบารมีเท่านั้น ในระดับอุปบาทและปรโมทบารมีท่านกล่าวไว้ว่า พระองค์ต้องค้ำจวดยิ่งเป็นทานบารมีมากกว่าดวงตะวันทองคำ ตัดศีรษะให้เป็นทานมากกว่าผลมะพร้าวในพื้นโลก ถวายโลหิตให้เป็นทานมากกว่าในหาสมุทร