การอัญเชิญพระไตรปิฏกจากลังกาสู่สยาม  วารสารอยู่ในบุญประจำเดือน มิถุนายน พ.ศ.2558 หน้า 81
หน้าที่ 81 / 140

สรุปเนื้อหา

บทความนี้นำเสนอการอัญเชิญพระไตรปิฏกจำนวนมากจากลังกามายังสยามถึง 2 ครั้ง และความสำคัญของการแลกเปลี่ยนคัมภีร์ระหว่างประเทศ นอกจากนี้ยังกล่าวถึงความสวยงามและความประณีตของคัมภีร์ใบลานในสมัยรัชกาลที่ 3 ที่มีการตกแต่งเป็นพิเศษ ทำให้พระไตรปิฎกมีคุณค่าทางศิลปะและประวัติศาสตร์สูง นอกจากนี้ยังมีการสร้างฉบับต่างๆ ที่ถูกส่งมอบให้กับหอหลวงและวัดต่างๆ เพื่อให้พระสงฆ์ใช้ในการศึกษาพุทธศาสนาอีกด้วย.

หัวข้อประเด็น

-การอัญเชิญพระไตรปิฏก
-การแลกเปลี่ยนคัมภีร์
-คัมภีร์ใบลาน
-ศิลปะและประวัติศาสตร์
-การศึกษาและพุทธศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

โปรดเกล้าฯ ให้สมณวุฒิไปอัญเชิญพระไตรปิฏก จากลังกามาสู่สยามถึง 2 ครั้ง ครแรกไปกับเถกัปหลวง ชื่อจินดาแก้ว ขอมีสมณวุฒิพระไตรปิฏกกลับมา 40 คัมภีร์ ใชเวลาคลอดดอก ปี จีนแล้วเสร็จ และครั้งที่ 2 เป็นการเดินทาง เพื่อนำคัมภีร์ชุดแรกไปส่นิน พร้อมขอยืมคัมภีร์กลับมา จากลังกาอีก 30 คัมภีร์ ขณะเดียวกันหากคัมภีร์ใดไม่มี ในลังกา ก็ทรงให้พระภิกษุสูงชาวสิงหลแลกเปลี่ยน ไปคัดลอกได้ เป็นการค้นคว้าแลกเปลี่ยนความรู้ทาง พระพุทธศาสนาและเจริญสัมพันธไมตรีระหว่าง 2 ประเทศ ให้แน่นแฟ้นขึ้น ทั้งยังโปรดเกล้าฯให้พระสงฆ์อัญ ช่วยเหลาะหาและนำคัมภีร์พระไตรปิฎกฉบับบำราบบันฑ์เข้ามาร่วม ตรวจสอบอีกทางหนึ่งด้วย จึงเป็นเหตุให้มีคัมภีร์พระไตรปิฎก จากต่างประเทศเข้ามาสู่เมืองไทยมากขึ้น คัมภีร์ใบลานที่สร้างในสมัยรัชกาลที่ 3 นี้ นอกจากถูกต้องสมบูรณ์แล้ว ยังถือว่ามีความประณีต งามอย่างยิ่ง ฉบับรุดน้ำเอกมีการตกแต่ง หรือเขียนด้วยลวดลายรดน้ำบนพื้นดำ ที่ใบลานปกหน้าและปกหลังด้วยความ พิถีพิถัน เป็นคัมภีร์ที่งดงามประณีต ยิ่งกว่าคัมภีร์ใดๆ ตั้งแต่การเลือกใบลาน ที่เนื้อเนียนอ่อน ช่างจาระมีฝีมือเป็นเลิศ ตลอดจนผ้าห่อคัมภีร์ ล้วนเป็นของที่ บรรจงทำด้วยฝีมืออันวิจิตรพิถีพิถัน นอกจากนิยิ่งทรงสร้างพระไตรปิฎกสำหรับหอหลวง 5 ฉบับ คือ ฉบับรดน้ำเอก ฉบับรดน้ำโท ฉบับทองน้อย ฉบับบูฎยะ ฉบับอักษราจารึก และทรงสร้างพระไตรปิฎกฉบับใหญ่สำหรับพระราชทาน พระอารามหลวงอีก 2 ฉบับ คือ ฉบับเทพชุมพล พระราชทานไว้ ณ วัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม และฉบับลายกามะลอ พระราชทานไว้ ณ วัดราชบพิธ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More