ข้อความต้นฉบับในหน้า
โปรดเกล้าฯ ให้สมณวุฒิไปอัญเชิญพระไตรปิฏก
จากลังกามาสู่สยามถึง 2 ครั้ง ครแรกไปกับเถกัปหลวง
ชื่อจินดาแก้ว ขอมีสมณวุฒิพระไตรปิฏกกลับมา 40 คัมภีร์
ใชเวลาคลอดดอก ปี จีนแล้วเสร็จ และครั้งที่ 2 เป็นการเดินทาง
เพื่อนำคัมภีร์ชุดแรกไปส่นิน พร้อมขอยืมคัมภีร์กลับมา
จากลังกาอีก 30 คัมภีร์ ขณะเดียวกันหากคัมภีร์ใดไม่มี
ในลังกา ก็ทรงให้พระภิกษุสูงชาวสิงหลแลกเปลี่ยน
ไปคัดลอกได้ เป็นการค้นคว้าแลกเปลี่ยนความรู้ทาง
พระพุทธศาสนาและเจริญสัมพันธไมตรีระหว่าง 2 ประเทศ
ให้แน่นแฟ้นขึ้น ทั้งยังโปรดเกล้าฯให้พระสงฆ์อัญ
ช่วยเหลาะหาและนำคัมภีร์พระไตรปิฎกฉบับบำราบบันฑ์เข้ามาร่วม
ตรวจสอบอีกทางหนึ่งด้วย จึงเป็นเหตุให้มีคัมภีร์พระไตรปิฎก
จากต่างประเทศเข้ามาสู่เมืองไทยมากขึ้น
คัมภีร์ใบลานที่สร้างในสมัยรัชกาลที่ 3 นี้ นอกจากถูกต้องสมบูรณ์แล้ว ยังถือว่ามีความประณีต
งามอย่างยิ่ง
ฉบับรุดน้ำเอกมีการตกแต่ง
หรือเขียนด้วยลวดลายรดน้ำบนพื้นดำ
ที่ใบลานปกหน้าและปกหลังด้วยความ
พิถีพิถัน เป็นคัมภีร์ที่งดงามประณีต
ยิ่งกว่าคัมภีร์ใดๆ ตั้งแต่การเลือกใบลาน
ที่เนื้อเนียนอ่อน ช่างจาระมีฝีมือเป็นเลิศ
ตลอดจนผ้าห่อคัมภีร์ ล้วนเป็นของที่
บรรจงทำด้วยฝีมืออันวิจิตรพิถีพิถัน
นอกจากนิยิ่งทรงสร้างพระไตรปิฎกสำหรับหอหลวง 5 ฉบับ คือ ฉบับรดน้ำเอก ฉบับรดน้ำโท
ฉบับทองน้อย ฉบับบูฎยะ ฉบับอักษราจารึก และทรงสร้างพระไตรปิฎกฉบับใหญ่สำหรับพระราชทาน
พระอารามหลวงอีก 2 ฉบับ คือ ฉบับเทพชุมพล พระราชทานไว้ ณ วัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม
และฉบับลายกามะลอ พระราชทานไว้ ณ วัดราชบพิธ