ข้อความต้นฉบับในหน้า
- หลวงพ่อชา สุภัทโท
- ญาณวาระในพระพุทธศาสนา
- เป็นส่วนประกอบที่สุดของทวยเทพขั้นไตรทศ
- ย่อมส่วนไหวฉันใด วิบวารของท่านก็อมา
- ฉันนั้น ส่วนไหวฉันใด ในภาค ท่านได้เทพฤทธิ์
- มีอานุภาพมาก ครั้งเกิดเป็นมนุษย์ ท่านทำบูชา
- อะไรไร จึงมีอานุภาพรุ่งเรืองอย่างนี้”
- เทพบุตรเมื่อพระเคราะห์ถามก็ติดใจ กราบ
- เรียนพระเคราะห์ด้วยความปลื้มปีติว่า “ครั้ง
- เป็นมนุษย์ ข้าพเจ้าเป็นคนนายกน ไม่มี
- พี่น้อง ย่าไร เป็นกรรมกรเลี้ยงดูบิดามารดา
- ผู้แก่เฒ่า อนึ่งสมเป็นที่รักของข้าพเจ้า
- ข้าพเจ้าจิตเลื่อมใส เมื่อบริจาคข้าวและน้ำ
- ได้ถวายทานที่สะอาด ประณีต ด้วยจิตที่
- ผ่องใส ถวายโดยความเศร้าระ บเพราะบุญนี้
- ข้าพเจ้าจงมีวรรณะเช่นนี้ และเพราะบุญนี้
- ทิพยสมบัติอันพอใจทุกอย่างจงบังเกิดขึ้น
- แก่ข้าพเจ้า”
- จากเรื่องนี้จะเห็นว่า ความจนไม่ใช่เป็น
- อุปสรรคต่อการไปสวรรค์ เพราะทำบุญ
- ถูกหลักวิชาชั้น แม้นวัตถุที่นำมากวาด
- อาจไม่ได้มากด้วยมูลค่า แต่เมื่อออกมาความ
- ตั้งใจเข้าไปน้อมถวายด้วยความเศร้าระบถ
- ถวายของที่สะอาด ประณีต ที่เหมาะ ที่ควร ถวาย
- ถูกเนื้อบูชา และทำบุญบ่อย ๆ บุญนั่น
- ก็สามารถนำพาให้ได้ไปในเปลียวทิศสมบัติ
- อันโอฬารได้
- เมื่อสังสมบุญแล้ว เกิดความปลื้มปีติ
- ในบุญที่ได้ทำ แสดงว่าทำถูกหลักวิชาแล้ว
- ความปลื้มปีติจะส่งผลต่อไปเป็นความสงบ
- ยามสงบใจ จะทำให้สมดั่งมั่นนั้น ซึ่งจะมีผล
- ให้เข้าถึงธรรมอย่างง่ายดาย หากปลื้มปีติ
- ในบุญมาก จะทำให้บุญสุดได้เร็ว หากปลื้ม
- แล้วจะละลานตากับบุญได้บ่อยครั้ง บุญจะ
- ตามส่งให้เราประสบความสุขความสำเร็จ
- บ่อยครั้งและมากชาตินี้ไป
- การทำบุญด้วยความปลื้มปีติรำริน
- ยิ่งเป็นต้นบุญต้นแบบแก่คนรอบข้าง เขาจะ
- สังสมได้ถึงความสุขจากการเป็นผู้อื่น และ
- ให้ยอมมองจากงาน จะพูดชวนใคร
- ทำความดีจะมีผลใน การเปลี่ยนแปลงชีวิต
- ของผู้ฟัง ไม่ว่าจะเป็นใคร ถ้าได้ยินได้ฟัง
- แล้วจะเกิดแรงบันดาลใจในการสร้างความดี
- ดังนั้นขอให้ทุกทำมันศึกษาและปฏิบัติ
- ตามหลักการการให้ทานของ สัตบุรุษให้ได้
- กันทุกคน
- ๑๖ อยู่ในบุญ พฤษภาคม ๒๕๖๐