ความเชื่อมโยงระหว่างพระพุทธศาสนาในศรีลังกาและไทย : หน้า 69/132

การศึกษาหัวข้อวิจัยดังกล่าวเริ่มต้นจากแนวคิดทั่วไปเข้าใจว่าสัญลักษณ์ตามสายใกล้เคียงสมัยพุทธศาสนาที่สุด คือ สายสีทองแต่เมื่อได้ศึกษาประวัติศาสตร์ที่เชื่อมโยงระหว่างความเสื่อมและความเจริญของพระพุทธศาสนาในศรีลังกาและไทย จึงได้เห็นข้อมูลที่น่าสนใจในหน้าประวัติศาสตร์ที่เชื่อมโยงระหว่างความเสื่อมและความเจริญของพระพุทธศาสนาในเกาะสิงคโปรและแผ่นดินสยาม ที่มีผลเกี่ยวเนื่องกับการแลกเปลี่ยนวรรณกรรมบาลีระหว่าง 2 ประเทศที่มีมาช้านาน พระพุทธศาสนาเผยแผ่มาจากอินเดียและตั้งมั่น ณ เกาะลังกา หลังการสังเวยเวียนที่ 3 รวมปี พ.ศ. 200 เศษ เมื่อพระเจ้าอโศกมหาราชทรงส่งพระมินทเกสะ พระราชโองส์รบรู้แตกฉานในพระธรรมวินัยเป็นหัวหน้าพระธรรมทูสายที่ 9 ออกไปเผยแพร่พระพุทธศาสนายังกำเนิดนิทานทีวีในรัฐเข็มแก้วสิงคโปรพระนามว่า พระเจ้าเวลบูมียัตตสะ ซึ่งเป็นพระสายนของพระองค์ การเดินทางไปประกาศพระศาสนาในครั้งนี้ พระมินทเกสะได้นำเอาพระไตรปิฎกและอรรถกถาไปสิงคโปรและได้แสดงพระธรรมเทศนาจนพระเจ้าเวลบูมียัตตะเกิดศรัทธาปสาทะสร้างมหาวิทยาลัยเป็นศูนย์กลางเราวาสสิบมา (ข้อความในภาพนี้เป็นภาษาไทยและมีข้อความแตกต่างกันตามแต่สิ่งที่ผู้ใช้อัปโหลดให้)