ข้อความต้นฉบับในหน้า
บางคูเวียง อำเภอบางกาญจน์ จังหวัดนครปฐม ซึ่งท่านคำพราษฎรในกะนั่น โดยตั้งปณิธานในใจ หากไม่ได้ยินกลอนพล ก็จะไม่ลุกจากที่จากนั้น หลบท่ำสมควรเวลาดนพระทั่งใจหยุดเป็นจุดเดียวกัน เห็นเป็นดวงในสุทธิ์ ขนาดเท่าฟองไข่แดงของไก่ตีอยู่ที่ศูนย์กลางกาย พอดีกับที่เสียงกลองเพลงดังวานขึ้น การเข้าถึงดวงธรรมนันต์นี้ ทำให้ท่านมีความสุขตลอดวัน ๑๗๒ เย็นวันนั้น ท่านกลับเข้าไปปฏิบธรรมภายในโลสล็อัครครั้งหนึ่ง และครั้งนี้ท่านตั้งสัจจะฐานโดยเอาชีวิตของท่านเป็นเดิมพัน ว่าหากไม่บรรลุธรรมนะมะยอมตายไม่ยอมลูกชัน ดั่งข้อความที่ท่านบันทึกไว้ในอดีตประวัติ “ในเมื่อเราขใจจริง ๆ ในการบวช จำเดิมอายุญฺ์เก่า เราได้บุญเทนบารวชตาย ขอสู้ให้ใจในระหว่างบวช นี้ก็ได้บอกถามถึง ๔๕ พรรษาข้าพเจ้าก็พรำนี้แล้ว ก็พอแก่ความประสงค์ของเราแล้ว บัดนี้ของจริงพระพรหมเจ้าท่านรู้ ท่านเห็น เราก็ยังไม่ได้บรรลุ ยังไม่รู้ ไม่เห็นสมควรแล้วที่จะต้องกระทำอย่างจิงจัง เมื่อลกลงใจได้จึงวันนี้เป็นวันกลางเดือน ๑๐ ก็เริ่มเข้าโรงบุปผุดแตกแยก ตั้งสัจจะฐานแน่นอนใว้ ถ้าผ่านนับไปรั้งนี้ไม่เห็นธรรมที่พระพุทธเจ้าต้องการ เป็นฉันไม่ลุกลากนั่นจึงหมดชีวิต"
เมื่อเดินไปจนกระทั่งใจหยุดสงบนี้ ที่ศูนย์กลางกายได้ส่วนพอดี ดวงกมโห ไว้บริสุทธิ์ที่ศูนย์กลางกายที่ท่านเห็นเมื่อผล
อยู่ในบุญ กันยายน ๒๕๒๖