การเผยแผ่พระพุทธศาสนาในลังกาทวีป : หน้า 69/119

สังกายานครั้งที่ ๓ ก็ทรงเช่นนั้นว่าทนที่ ทรงทำได้โดยยกดังกล่าวทำให้พระองค์ตรงเป็นศาสนทยายแล้ว แต่พระมลคลสีสุทธิ-ติสสเถะ กลับถวายพระพราว มหาพิธีทรงชื่อว่าเป็นทายาทในพระศาสนไหม เพราะทรงเป็นแต่เพียงผู้ถูกวางบังปลัดเช่นนั้น ทว่าการจะได้ชื่อว่าเป็นศาสนทยายานั้น พระองค์จะต้องทรงอนุญาตให้พระองค์โอรสหรือพระราชธิดาออกบรรพชา นี้เป็นเหตุให้พระองค์หนึ่งทุกวาระโอรสและพระนางส่งมิตตราพระราชธิดาทรงออกบรรพชาในบวรพระพุทธศาสนา เพื่อให้พระ-ราชบุตรสมพระราชหฤทัย ทั้ง ๒ พระองค์ทรงเป็นผู้มีบทบาทสำคัญต่อความรุ่งเรืองของพระพุทธศาสนาของลังกาทวีปในกาลต่อมา พระมาลัยเจ้าได้บรรพชาและศึกฌา พระไตรปิฎกในสำนักพระโมคคัลลิปตรูจบพระสูตร ๕ นิทาน พระอธิธรรมน ๗ คัมภิฐ์ พระวินัย ๒ วิลาศ คัมภีร์ฉบับทะและปริวาร ทั้งยังสำเร็จวิชาจำ ๓ และปฏิสั่มกาทุกฌาน ๔ สำเร็จเป็นพระอรหันต์ และต่อมาทรงเป็นกำลังสำคัญในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาเมื่อ พระราชบิดามีศรัธิธำรงส่งให้ส่งพระสมณฤๅษี สายออกเผนแผ่พระพุทธศาสนายังดินแดนต่าง ๆ ภายหลังการสังขายานครั้งที่ ๓ ณ เมืองปูฎิอูฐรเสร็จสิ้น พระสมณฤๅษีลาย ๙ มีพระมเหินเทเกะพร้อมคณะอีก ๕ รูป คือ พระอิศวายุเรต พระอุท-ติยะเณร พระจักรทาสเณร พระสังฆสารเณร และสมเอามเณรออกเดินทางจากโคราทาไปประดิษฐานพระพุทธศาสนา ณ ลังกาทวีป ซึ่งขณะนั้นตรงกับสมัยของพระเจ้าเทานันมัปถิสาร ซึ่งเป็นพระสหายของพระเจ้าโคมมหาราช คันเมื่อพระมินทเกะได้แสดงพระธรรมเทศนา บุคคลเป็นอันมากได้เข้าอ๋องฤทธและยังความเลื่อมใสให้เกิดขึ้นในพระราชหฤทัยแห่งพระเจ้าเทานันมัปถิสารเป็นล้นพ้น จึงทรงประกาศพระองค์เป็นพุทธศาสนปิมกและทรงถวายมามวลอุทัยนับเป็นที่สุดปลายของศาสนาใย นี้มีความสง่าร่มรื่นแต่เล่าขานรับฟัง เพื่อสถาปนาเป็นอารามสง่าแห่งแรก ของลังกาทวีป ชื่อว่า “วัดท้าวิหาร” กันยายน ๒๕๓๐ อยู่ในบุญ ๑๗