แนวทางและความคิดเห็นในศาสนาพุทธ  วารสารอยู่ในบุญประจำเดือน กันยายน พ.ศ.2560 หน้า 37
หน้าที่ 37 / 119

สรุปเนื้อหา

บทความนี้สำรวจความหลากหลายของแนวทางการปฏิบัติในศาสนาพุทธในประเทศไทย ซึ่งมีการแบ่งแยกอย่างชัดเจนระหว่างแนวทางต่างๆ ในอดีตที่มีการแบ่งนิคายออกไปหลายสาย ไล่เรียงตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน โดยเฉพาะการพูดคุยกันเรื่อง 'พุทธแท้' กับ 'พุทธเทียม' ที่เกิดขึ้นบ่อยครั้งในสังคมไทย แม้คนทั้งสองฝ่ายจะมีความคิดเห็นที่แตกต่างกัน แต่อย่างไรก็ดี ล้วนแล้วแต่มีความเชื่อมั่นในศาสนาพุทธเช่นกัน น่าสนใจว่า ความเชื่อที่แตกต่างอาจเปิดโอกาสให้ได้มุมมองใหม่ๆ ในเส้นทางการปฏิบัติของแต่ละคน หากเราลองพิจารณาอีกครั้ง.

หัวข้อประเด็น

-แนวทางการปฏิบัติในศาสนาพุทธ
-ความแตกแยกในความคิดเห็น
-วิเคราะห์เรื่องพุทธแท้และพุทธเทียม
-ประวัติศาสตร์ของนิกายพุทธศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

จะเห็นว่า... ขนาดกาลนั้นคือศาสนาพุทธในประเทศไทยเรายังมีแนวทางปฏิบัติมากมาย ซึ่งแต่ละสายก็เชื่อมันอย่างสุดโต่งว่า...แนวทางของตัวเองถูกต้องที่สุด !!! แต่อย่างไรดีตาม ไม่ว่าคุณจะตัดสินว่าใครเป็น "พุทธแท้" หรือ "พุทธเทียม" ไปแล้วผู้เขียนก็อยากให้ลองตัดสินใหม่ เพราะหลังจากอ่านบทความนี้บ่อย คุณอาจค้นพบความคิดใหม่ที่นอกเหนือจากสิ่งที่อยู่ในใจตอนนี้ไปเลยก็ได้... ทุกวันนี้... แม้คนไทยเราจะแตกแยกเกลียดชังกันเพิ่มขึ้นด้วยการกล่าวหาว่าใครเป็นพุทธแท้-พุทธเทียม แต่คนทั้งสองพวกนี้มีความคิดเห็นตรงกัน คือ เชื่อว่า..ศาสนาพทธ สมัยที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้ามีพระชนม์ชีพ อยู่คือพุทธแท้นอน ฉนากระทั่งก่อนสังคายนาพระไตรปิฎก ครั้งที่ 3 ได้เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ คือ เกิดการแบ่งนิคายครั้งแรกออกไปเป็นนิยายเคราวทาก กับ นิยายมหาสังฆะ (รูปที่ 1) และต่อมหลัง 2 นิยายนี้ ต่างก็แยกนิยายออกไปอีก จนบิญยายรวมแล้วมากถึง 118-120 นิยาย ซึ่งถือเป็นเรื่องน่าคิดใจเลยทีเดียว !!! (รูปที่ 2) และเมื่อกาลเวลาผ่านไป... ก็เกิดนิยายใหม่ขึ้นมาอีก คือ "นิยายหยาณ" แล้วพวกมหายานก็เหมาวิจารณ์กัน 118-120 ที่เกิดขึ้นแล้วว่า "นิยานัน" (รูปที่ 3) แต่ต่อมาทั้ง 118-120 นิยายนี้ ได้ค่อย ๆ หายไปเรื่อย ๆ จนเหลือแต่บิญยายเครวดาซนเท่านั้น จนกระทั่งปัจจุบัน หลังจากองค์กรพุทธศาสนิกสัมพันธ์แห่งโลกจัดประชุม
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More