การค้นหาความสุขผ่านการปฏิบัติธรรม : หน้า 56/119

บ้าน ครอบครัว เงินในบัญชี แล้วคิดว่า จะมีความสุข หลาย ๆ คนรวมถึงอาตมา ก็ทำ มาหมดแล้ว แต่ก็ยังไม่มีความสุข นั่นเป็น เหตุผลที่ทำให้ อาตมาเข้า พระธรรม เมื่อ ๒๐ ปีแล้ว และปัจจุบันคนอเมริกัน สนใจศาสนาพุทธเป็นจำนวนมาก อนดมา คิดว่าในการบวชเป็นพระ คุณ ต้องพยายามทำแต่สิ่งให้ดีที่สุดเท่าที่จะ ทำได้ตลอดเวลา ต้องใส่ใจผู้อื่น ใส่ใจสิ่งของ ต่าง ๆ ด้วยความเคารพ ที่ต้องใส่ใจทุกสิ่งนั้น เพราะทุกสิ่งได้มาจากครศาของสาธุชน ซึ่ง เราจะมองข้ามไม่ได้ เมื่อเดินนินนทบาทในหมู่บ้าน ความ ท้าทายสำหรับอาตมา ก็คือ การเดินเท้าเปล่า บนถนนก้อนกรวด วันแรกอาตมาเดินแย่ง ปลายเท้า ทำให้ปลุกกล้เนื้อเยื่อม วันที่สอง มินะเนะน่าให้เดินลงเท้าราบ ลงน้ำหนักตรงกลาง ซึ่งได้ผลเยี่ยมมาก การทำสมาธิเป็นสิ่งที่ดีมาก ถ้าเรานั่งสมาธิ เราจะมีจิตดีดีมั่นและรับรู้อะไรได้ดีขึ้น เช่น ถ้าทำอาตมาจะมีความรู้สึกอะไรบางอย่าง อาตมาจะรู้ว่าอะไรน้อยใจ อาตมาเลยรู้ว่ากำลังน้อยใจ อาตมาจะกำหนดการกระทำของ ตัวเอง ซึ่งหาโลกธรรมมันไม่ได้เสียใจ คำกิรอรามารมีสติแบบนี้อยู่ เยอะ ๆ ความขัดแย้งระหว่างกันก็จะลดน้อย ลง นี่เป็นเรื่องที่สำคัญมาก และประการหนึ่ง ก็ คือ ความขัดแย้งจะทำลายสมาธิของเรา ฉะนั้น คอปผนใจเลยว่าทำที่สุด สันติภาพโลกะ เกิดขึ้น “ถ้าทุกคนทำสมาธิ ลงความจะเกิดขึ้นไม่ได้เลย” พระละล้งเชิญจุฑวีโก ประเทศจีน อาตมาเป็นนักศึกษา ปริญญาโท เรียนอยู่ที่ มหาวิทยาลัยปักกิ่ง แนะนำให้รู้จักวัด เมื่อ ป้องเขามาบวชระยะสั้น ที่วัดพระธรรมกาย เขาบอกว่า ได้ประโยชน์มาก และสนับสนุนให้อาตมา มาบวชที่นี่ อาตมาอยากรู้เรื่องชีวิตของพระและ การปฏิบัติธรรม อยากมาสัมผัสด้วยตนเอง อยากรู้จริง ๆ แล้วเป็นอย่างไร ตัวเอง สามารถทำได้ดีหรือไม่ วันแรกที่มาถึงวัด อาตมาเห็นญาติยม และเจ้าหน้าที่จำนวนมาก ทุกคนดูใจ และเป็นกันเองมาก ทำให้รู้สึกอบอุ่น และ ไม่กังวลใจ อีกทั้งก็ยามารยาทของพระภิษุวัดพระธรรมกาย ก็ทำให้อาตมารู้สึกว่า ท่านมางส่ง ทำให้เกิดความเคารพนี้ด้วย เมื่อเริ่มต้นปฏิบายผม อาตมาก้ออะไร ไม่ถูก เพราะวามีคนที่ไม่รู้จักจำนวนมาก อยู่เต็มหน้า และตอนมาไม่ได้บุญคุณ หรือให้ประโยชน์อะไรบ่าวเขาเหล่านั้น ทำไม พวกเขาถึงให้ความสำคัญฉันดตป่อยผมและ อนุโมทนาบุญกับเรา แต่พอเห็นญาติยม จำนวนนมากมีความตั้งใจถวายผมและ อนุโมทนาบุญ ก็ทำให้อาตมารู้สึกว่า เป็นมาก และทำให้รู้สึกว่า เราต้องตั้งใจและ ขยันปฏิบัติธรรม