การสร้างบารมีและความสำคัญของบุญ : หน้า 98/108

ในภูมิใจ โดยเฉพาะลูกสาวคนเล็ก ในช่วงที่ยังมีชีวิตอยู่เป็นคนรักบุญมาก แม้ว่าจะเป็นวัยรุ่นอยู่ ก็ทำหน้าที่กลายมิตรให้เท่าๆๆ ๆ คนอย่างเต็มที่ ทำให้ตัวเองและหมู่มิตรได้เห็นลูกสาวคนเล็กเป็นตัวอย่าง ที่จะไม่ประมาทและตั้งสติสมาธิ เพราะความตายไม่มีมินามมาย ไม่เกี่ยวกับอายุมากน้อย เวลา ที่เผื่ออยู่จะตั้งใจสมาธิให้ตัวเองและหมู่มิตรที่ส่งกลับไปแล้ว พร้อม ๆ กับทำหน้าที่กลายมิตรแก่ๆ คนที่ได้พบเจอด้วยค่ะ ข้อคิดเห็น ท้ายคอลัมน์ จากเรื่องราว Case Study เราจะเห็นได้ว่าความตายไม่มีมินามมายจริง ๆ จะตายที่ไหนเมื่อไหร่ อย่างไร อายุเท่าไหร่ เราอาจารบได้ ลูกสาวคนเล็กของเจ้าของศูนย์นั้นว่าเป็นคนโขดที่ได้สร้างบารมีตังแต่ภัย และได้ชื่อว่าตายในหนึ่งที่สับกับเป็นนักรบแห่งทองทัธรรม ได้ไปพิการทางพงหางทางที่สุดบุรี วงบุญพิเศษ เขตมพลสัตว์ ดังนั้น ณ เวลานี้เรายังมีชีวิตอยู่ ยิ่งมีสิทธิในการสร้างบารมี จงใช้เวลาส่งสมบูญบารมีให้เต็มที่เต็มกำลัง โดยไม่ต้องรอใคร ๆ มากให้สุดท้ายเรามานานวนในประเด็นเหล่านี้กัน ทบทวนโอวาท บุญที่เราส่งสมเอาไว้ในมนุษย์ที่จะมีชีวิตอยู่...จะเป็นที่พึ่งให้กับตัวของเราในโลก โดยจะทำให้เราได้บังเกิดอยู่ในที่ดีในสุดติโลกสวรรค์ และจะได้เข้าถึงความเป็นหลายของเทวดาทั้งหลาย ซึ่งในตอนที่เรายังเป็นมนุษย์...เราจะมีก็เป็นน้อย ๆ น้อย ๆ หรืออยู่คูณเค ตามลำพัง คิดว่า "เราจะมารุ่ยได้" แต่เมื่อเราไปมีชีวิตอยู่ในสุดติโลกสวรรค์แล้ว เราจะมาใช้ความคิดเหมือนตอนที่ยังเป็นมนุษย์ไม่ได้ เพราะระบบสังคมและสิ่งแวดล้อมนั้นเปลี่ยนไป ซึ่งถ้า หากในมนุษย์ยังเป็นมนุษย์...เราส่งสมบูญเอาไว้ให้อย เมื่อเราไปบังเกิดในสุดโลกสวรรค์ รศมีและบริวารของเราก็จะน้อย วิมานของเราก็จะเล็ก อีกทั้ง...อาจจะต้องไปอยู่ไกล ๆ ถึงขอบฟ้าใน เมื่อถึงตอนนั้น...เราจะมาน้อยเนื้อค่าว่า "รู้อย่างนี้...เราน่าจะส่งสมบูญเอาไว้เต็มที่ก็ได้" มันสายไปเสียแล้ว หรือเราตาจะต้องไปนรอดอ่อ...ทำตาละห้อยลูกหลานเหล่านี้ของเราที่ยังมีชีวิตอยู่ในโลกว่า "เมื่อไรเขาจะทำบุอิทต์ส่วนกคมให้เราสักที" หรือแม้จะนายบอกเขาให้ทำบุอิทต์ส่วนกคมส่งมาให้ ก็ยากที่จะได้ยิน แต่ก็จะพยายามไปเข้าฝันก็ใช่เรื่องง่ายด จะฉะนั้น...เรึงไม่ควรที่จะไปมีชีวิตอยู่อย่างนั้น ซึ่งชีวิตในสุดติโลกสวรรค์นั้น มันจึงบังด้วยกำลังบุญและเป็นอยู่ได้ด้วยบุญ ดังนั้น...เราจะต้องส่งสมบูญเอาไว้ให้มาก ๆ เพราะเมื่อเรามีบุญมาก บริวารและสมบัติีก็จะมาก รศมีจะละล่างไว้ วิมานก็จะใหญ่โตมหา หรือตเวลาจะเข้าหมู่เขาพวกในเทวดามา เราก็จะได้รับบันใดและได้รับการยกอย่างดี และที่สำคัญ...ชีวิตในสุดติโลกสวรรค์นั้นยาวนาน มาก ๆ ซึ่งถ้าเราเกิดน้อยเนื้อดำ ก็จะต้องน้อยเนื้อดำใจเวานไปหลายล้านปี แต่ถ้าหากเราเบิกบานใจ ก็จะเบิกบานใจไปหลาย ๆ ล้านปีเลยเทียบเดียว เป็นสิ่งสำคัญที่สุดทุก ๆ คนจะต้องศึกษาแกเอาไว้ให้ดีๆ และเมื่อดู ๆ ร้อยๆแล้ว ก็ต้องมั่นใจส่งสมบูญแต่งบอกให้เต็มก็!!!