หน้าที่ของพระภิกษุและความสำคัญของบทบาทต่อสังคม วารสารอยู่ในบุญ ประจำเดือน กรกฏาคม พ.ศ.2548 หน้า 50
หน้าที่ 50 / 96

สรุปเนื้อหา

พระภิกษุมีหน้าที่สำคัญต่อญาติโยม ได้แก่ ห้ามไม่ให้ทำความชั่ว, ส่งเสริมความดี, มีเมตตา, สอนธรรมะ และชี้ทางสวรรค์ให้กับผู้คน การปฏิบัติตนที่ดีนั้นเป็นสิ่งสำคัญ พระภิกษุควรฝึกฝนตนเองเพื่อที่จะสามารถนำเสนอแนวทางที่ถูกต้องให้กับญาติโยมได้ โดยการร่วมมือกันระหว่างครู พระ และพ่อแม่ จะทำให้สังคมมีความสงบสุขและเจริญรุ่งเรือง.

หัวข้อประเด็น

-หน้าที่ของพระภิกษุ
-บทบาทในสังคม
-การสอนศีลธรรม
-การปฏิบัติตนที่ดี
-ความสำคัญของการร่วมมือกัน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

สมัคร ไม่มีเงินเดือน มีแต่ข้าวปลาอาหารที่ ญาติโยมนำมาถวาย เพราะฉะนั้นเช้าๆ ช่วยตื่น ขึ้นมาตักบาตรกันด้วยนะ หน้าที่ของพระภิกษุที่มีต่อญาติโยม คือ ๑. ห้ามไม่ให้ทำความชั่ว ๒. ให้ทำแต่ความดี จะเห็นว่าพระภิกษุกับพ่อแม่มีหน้าที่ ๒ ประการแรกเหมือนกัน คือ ห้ามไม่ให้ทำความชั่ว และสอนให้ทำแต่ความดี เพราะฉะนั้นท่านจึง บอกว่า “พ่อแม่คือพระอรหันต์ในบ้าน” ๓. - มีเมตตาอนุเคราะห์ญาติโยม ๔. เป็นครูสอนศีลธรรมให้กับชาวโลก ๕. อธิบายธรรมะให้แจ่มแจ้ง 5. ชี้ทางสวรรค์ให้ ถ้าพระภิกษุไม่ฝึกฝนตนเองให้ดีพอ จนกระทั่งรู้ว่า นรก สวรรค์เป็นอย่างไร ก็คงยาก ที่จะไปชี้ทางสวรรค์ให้กับญาติโยม ในเมื่อตัวเอง ยังไม่รู้ แล้วจะไปชี้ทางให้คนอื่นได้อย่างไร พระ ภิกษุจึงต้องมีหน้าที่เคี่ยวเข็ญตัวเองด้วย เพราะฉะนั้น ประชาชนชาวไทย เยาวชน ไทย ครูไทย ควรท่องหน้าที่ประจำทิศที่ตัวเองจะ ต้องทำกับทิศทั้ง 5 และทิศทั้ง 5 จะต้องทำต่อ ตัวเองว่ามีอะไรบ้างให้ได้ เมื่อท่องได้แล้วก็นำมาประพฤติปฏิบัติใน ชีวิตประจำวัน ทำกันอย่างนี้เป็นประจำ เราก็จะ ได้พลเมืองประเภทที่มีหน้าตาแจ่มใส มีใบหน้าใสๆ ด้วยบ้าน ด้วยวัด ด้วยโรงเรียน คือใสด้วยพ่อแม่ ด้วยพระ ด้วยครู มองภาพตรงนี้ให้ชัด แล้วเรา จะเข้าไปในโรงเรียนด้วยหน้าบานๆ ไม่ต้องหน้า หงิกหน้างอกับใคร ตอนเย็นออกจากโรงเรียน ทั้งลูกศิษย์ทั้งครูก็หน้าบานด้วยกันทุกคน พอมาถึงบ้านก็หน้าบานๆ ต้อนรับพ่อบ้าน แม่บ้าน ลูกบ้านของตัวเอง วันโกน วันพระไปวัด ก็ไปด้วยหน้าบานๆ ไม่ใช่ชนิดไปถึงก็ “หลวงพ่อขอหวยสักงวดหนึ่ง เถอะ” แต่ไม่ว่าจะเป็นครู เป็นพระ หรือเป็นพ่อ แม่ก็ตาม ถ้าไม่ปฏิบัติหน้าที่ประจำทิศของตนให้ สมบูรณ์ เดี๋ยวก็จะมีหน้าดำๆ เขี้ยวยาวๆ ใจอุ่นๆ อยู่ทั้งในโรงเรียน ทั้งในวัด ทั้งในบ้าน แล้วสังคม ของเราจะวุ่นวายขนาดไหน ลองไปนึกดูก็แล้วกัน แน่นอนใครๆ ก็อยากได้หน้าบานๆ ใจใสๆ ด้วยกันทั้งนั้น แต่ว่าความสำเร็จนี้ ไม่ได้อยู่ที่ใคร คนใดคนหนึ่ง ต้องอยู่ที่ครูทั้งแผ่นดิน พระทั้ง แผ่นดิน และพ่อแม่ทั้งแผ่นดิน ร่วมมือกันทำ เป็นอันว่าหน้าที่ประจำของแต่ละทิศ ครึ่ง หนึ่งเป็นหน้าที่ของเราที่ต้องปฏิบัติต่อผู้อื่น อีก ครึ่งหนึ่งเป็นหน้าที่ของผู้อื่นที่ต้องปฏิบัติต่อเรา ในเวลาเดียวกัน พอเราเปลี่ยนหน้าที่จาก ลูกมาเป็นพ่อแม่ จากศิษย์มาเป็นครู จาก ญาติโยมมาเป็นพระภิกษุ หน้าที่ที่เมื่อก่อนไม่ต้อง ทำ วันนี้ต้องทำเสียแล้ว ผลสุดท้ายก็คงจะต้อง ทำหน้าที่ทั้งหมดนั้น เพราะฉะนั้น แผ่นดินไทยของเราจะเจริญ รุ่งเรืองหรือเสื่อม จะสงบสุขหรือวุ่นวาย จะ แบ่งแยกดินแดนหรือเชื่อมประสานเป็นขวาน ทองเหมือนเดิม ก็อยู่ที่ ๓ ทิศหลัก คือ บ้าน วัด โรงเรียนนี่เอง ៤៨
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More