เรื่องราวของมาณพและพราหมณ์ : หน้า 42/96

จึงจำแลงกายเป็นมาณพหนุ่มคล้ายมัฏฐกุณฑลีมายืนร้องไห้ในที่ ไม่ไกลจากที่ที่พราหมณ์ยืนร้องไห้อยู่ ด้วยประสงค์จะบรรเทาความ เศร้าโศกของพราหมณ์ และแนะนำเนื้อนาบุญให้ พราหมณ์เห็น มาณพหนุ่มแต่งกายเหมือนมัฏฐกุณฑลีมายืนร้องไห้ใกล้ๆ จึงเข้าไป หา และถามว่า “ท่านเป็นใคร มายืนร้องไห้ต้องการอะไรหรือ?” ขณะนั้น เทพบุตรมัฏฐกุณฑลีกำลัง ตรวจดูทิพพสมบัติของตน คิดว่า สมบัตินี้เราได้ด้วยบุญอะไร? ก็รู้ว่า ได้ด้วยบุญที่ทำใจให้เลื่อมใสใน พระบรมศาสดา และตรวจต่อไปอีกก็ เห็นพ่อกำลังเดินร้องไห้คิดถึงตนอยู่ ในป่าช้า มาณพนั้นจึงตอบว่า “ข้าพเจ้ามีรถอยู่คันหนึ่ง มี ความงดงามมาก แต่ข้าพเจ้ายังหาล้อที่เหมาะสม กับรถของข้าพเจ้าไม่ได้ เพราะเหตุนี้แหละข้าพเจ้า จึงอยากตาย” พราหมณ์จึงกล่าวว่า “ท่านต้องการ ล้อเงิน ล้อทอง แก้วมณี หรือโลหะ จงบอกมาเถิด ข้าพเจ้าจะจัดหามาให้ท่าน มาณพนั้นจึงคิดว่า ตอนที่เราป่วยใกล้จะตาย พราหมณ์นี้ไม่ยอมเสียเงินค่ารักษาเราเลย แต่มา ตอนนี้กลับบอกว่าจะเอาล้อเงิน ล้อทองมาให้ เรา จะต้องสั่งสอนพราหมณ์นี้ให้รู้สำนึก จึงพูดว่า “ข้าพเจ้าต้องการดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ทั้งสอง มาทำเป็นล้อ ท่านจะให้ได้หรือไม่” พราหมณ์จึง พูดว่า “ท่านอยากในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ จะตายเปล่า ช่างโง่เขลาเสียจริง”