การทำงานเป็นทีมในพระพุทธศาสนา วารสารอยู่ในบุญ ประจำเดือน กรกฏาคม พ.ศ.2548 หน้า 56
หน้าที่ 56 / 96

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงหลักการทำงานเป็นทีมที่ไม่มีการกระทบกระทั่งกัน โดยการแบ่งปันทั้งสิ่งของ ความรู้ และความมั่นคงให้กับกันและกัน ทุกคนต้องเป็นนักให้เพื่อสร้างบรรยากาศที่ดีและเสริมสร้างกำลังใจ ไม่ว่าจะเป็นการให้คำพูดดีๆ หรือการสอนความรู้ให้เพื่อนร่วมงาน การรักษาความเสมอต้นเสมอปลายทำให้เกิดความมั่นใจและลดการกระทบกระทั่งกัน บทความสรุปว่า การให้คือกุญแจสำคัญในการทำงานร่วมกันอย่างมีประสิทธิภาพในทุกทีมซึ่งควรที่จะเป็นนิสัยที่เกิดขึ้นโดยธรรมชาติ

หัวข้อประเด็น

-การทำงานเป็นทีม
-การให้และการแบ่งปัน
-หลักการทางพระพุทธศาสนาในการทำงาน
-การสร้างบรรยากาศที่ปลอดภัย
-ความสำคัญของการให้ความช่วยเหลือ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

2 หลวงพ่อตอบปัญหา พระภาวนาวิริยคุณ การที่จะทํางานเป็นทีมโดยใม่มีการกระทบ กระทั่งกัน จะต้องเป็นนักให้ คือ ให้ทั้งสิ่งของ ให้ทั้งคำพูด ให้ทั้งความรู้ ความสามารถ แล้วก็ ให้ความปลอดภัยกับทุกๆ คน เพราะสิ่งที่ทอนน้ำใจคน ทำให้เกิดการ กระทบกระทั่งได้มาก ไม่มีอะไรเกินคำพูดที่ทอน กำลังใจกัน แต่ถ้าเป็นคำพูดเชิงสร้างสรรค์เมื่อไร กำลังใจมาเป็นพายุทีเดียว คำพูดดีๆ คำพูดที่ ไพเราะๆ นี้ พระพุทธองค์ทรงใช้คำว่า “ปิยวาจา” ๓. ให้เรี่ยวแรง ให้ความรู้ เมื่อเพื่อน ร่วมงานขาดความรู้ในเรื่องใดก็รีบสอนให้เขาทันที ไม่หวงความรู้ หรือว่าเขาไม่ได้ขาดความรู้ แต่ กำลังคนของเขาขาด อย่างนั้นฉันก็ยินดีที่จะโดด ลงไป ลุยฝุ่น ลุยโคลน กับคุณทันทีอีกเหมือนกัน การให้เรี่ยวแรง ให้ความรู้ ให้ความ ช่วยเหลือทุกรูปแบบอย่างนี้ พระพุทธองค์ทรงใช้ คำว่า “อัตถจริยา” ๔. ให้ความเสมอต้นเสมอปลาย การให้ ความเสมอต้นเสมอปลายสมกับที่เรารับตำแหน่ง ในงานนั้นๆ จะมีผลทำให้เกิดความปลอดภัย ไม่ ต้องคอยระแวงกัน การแทงกันข้างหลัง การ เลื่อยขาเก้าอี้กัน ก็จะไม่มี เมื่อไม่มีการแทงกัน ข้างหลัง ไม่มีการเลื่อยขาเก้าอี้กันเสียแล้ว การ กระทบกระทั่งกันก็ไม่มี การทำตัวให้เสมอต้นเสมอปลาย ไม่ขึ้นๆ ลงๆ นี้ พระพุทธองค์ทรงใช้คำว่า “สมานัตตตา” เพราะฉะนั้น การที่จะทำงานเป็นทีมโดย ไม่มีการกระทบกระทั่งกัน จะต้องเป็นนักให้ คือ ให้ทั้งสิ่งของ ให้ทั้งคำพูด ให้ทั้งความรู้ ความ สามารถ แล้วก็ให้ความปลอดภัยกับทุกๆ คน แต่นั่นแหละลูกเอ๊ย การให้ทั้ง ๔ ประการ นี้ ไม่ใช่ให้กันแค่ประเดี๋ยวประดาว ไม่ใช่ให้กัน เป็นครั้งเป็นคราว แต่ต้องเพาะให้เกิดเป็น นิสัยขึ้นมาให้ได้ เมื่อเพาะจนเกิดเป็นนิสัยได้แล้ว การกระทบกระทั่งกับใครก็จะไม่เกิด ไม่ว่าคนๆ นั้นจะไปร่วมทำงานเป็นทีมกับใคร เขาก็จะไปนั่ง อยู่ในดวงใจของทุกๆ คน ** ๕๔
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More