พระพุทธศาสนามหายาน: เหตุใดคำสอนของพระพุทธเจ้าจึงมีความหลากหลาย (3) : หน้า 11/21

พระพุทธศาสนามหายาน: เหตุใดคำสอนของพระพุทธเจ้าจึงมีความหลากหลาย (3) Mahāyāna Buddhism: Reasons for Diversity in the Buddha's Teachings (3) นิยายเชน (โซโตชู 15 รินไซชู 16 อิเป็นกุ 17 เป็นต้น) และนิยายในสายต้นตระ เทนโด 18 ชินอนุ 19 เป็นต้น ให้ความสำคัญต่อ “ปรัชญาปรามิตาตถตา” เป็นพิเศษในทางกลับกัน นิยายโลโกะชินจู 20 ไม่ได้สลายสายาย 15 曹洞宗 (sōtōshū) เป็นนิยายสายเชน ซึ่งผสมแผ่มาในประเทศญี่ปุ่นโดยการเดินทางไปศึกษาพระพุทธศาสนา ณ ประเทศจีน (ราชวงศ์ถง 𧑇 ศอ รอ) ของท่านไดเกน(道元 dôgen : 1200-1253) ในสมัยคามาคุระ (鎌倉 kamakura) ช่วงกลาง 16 臨濟宗 (rinzaishū) เป็นนิยายหนึ่งในสายเชน ซึ่งผสมแผ่มาในประเทศญี่ปุ่นโดยการเดินทางไปศึกษาพระพุทธศาสนา ณ ประเทศจีน (ราชวงศ์ถง 𧑇 ศอ西 eisai : 1141-1215) ในสมัยคามะคุระช่วงกลาง 17 黃蓮宗 (ōbakushū) เป็นนิยายหนึ่งในสายเชน ซึ่งผสมแผ่มาในประเทศญี่ปุ่นโดยการเดินทางเข้ามาเผยแพร่ของท่านอินเกนริว (隱元隆琦 ingen ryu ki : 1592-1673) จากประเทศจีน (ราชวงศ์หมิง 明 min) ในสมัยเอดะ(江戸 edo) ช่วงต้น เป็นนิยายที่อยู่ในสายของรินไซ แต่มีลักษณะเฉพาะ คือ มีการสอดท่องพระนามของพระพุทธเจ้า (ตาม nenbutsu) ควบคู่ไปกับการปฏิบัติธรรมแบบเชน 18 天台宗 (tendaishū) เป็นนิยายที่มีแนวคิด 4 เสาหลักสำคัญ ได้แก่ 1) แนวคำสอนของเทนได (เทียนไท) 2) แนวคิดของต้นตระ 3) แนวคิดของเชน และ 4) แนวคิดเรื่องศีลพระโหิตรด้วย มีมาทั้งใจ ( saicho : 767?-822) เป็นผู้ก่อนตั้งนิกาย โดยการเดินทางไปศึกษาพระพุทธศาสนา ณ ประเทศจีน (ราชวงศ์ถง 唐 to) ในสมัยเฮียน (平安 heian) ช่วงต้น ต่อมาในภายหลัง ลูกศิษย์ 2 ท่านของท่านใด คือ ท่านเอ็นนิน (円仁 ennin) และท่านเอนฉิน (円珍 enchin) ได้เดินทางไปยังประเทศจีน (ราชวงศ์ถง) อีกครั้ง เพื่อเติมเต็มความรู้ให้สมบูรณ์ 19 真言宗 (shingonshū) เป็นนิกายหนึ่งในสายต้นตระที่ผสมแผ่มาในประเทศญี่ปุ่น โดยมีคำคัญ ได้แก่ (空海 kukai : 774-835) เป็นผู้ก่อตั้งนิกาย โดยการเดินทางไปศึกษาพระพุทธศาสนา ณ ประเทศจีน (ราชวงศ์ถง) ในฐานะสมณะรูปหนึ่ง เคยเป็นเดอเดียวกับท่านโชไจ 20 ผู้แปล : 淨土真宗 (jodoshinshū) เป็นนิกายหนึ่งที่มีแนวคำสอนเรื่อง