ความเข้าใจเกี่ยวกับพระพุทธศาสนาและการบรรลุธรรม : หน้า 14/21

ธรรมฉัตร วรรณวัฒนาวาทพระพุทธศาสนา ปีที่ 7 ฉบับที่ 12 (ฉบับระวังที่ 12) ปี 2564 นี้แล้ว ก็เกิดความปลาบปลื้มดี และเมื่อยิได้สวดสายายเองด้วย แล้ว ก็ยิ่งทำให้ใจสงบมากขึ้น" นักศึกษา : จะว่าไปแล้ว ตอนที่ผมได้มีโอกาสสวดดอกพระสูตร ในครั้งนั้น จำได้ว่าใจของผมสงบอย่างบอกไม่ถูก นั้นก็แสดงว่า “ผมได้ เคยพบพระพุทธเจ้าแล้วในอดีต” ใช่ไหมครับ ? อาจารย์ : ถ้าเราพูดบนพื้นฐานของ “ปรัชญาปฏิมาตุสูตร” ก็อง เป็นเช่นนั้น คุณได้เป็นพระโพธิสัตว์แล้ว แต่ถ้าเราพูดถึงหลักคำสอนใน “พระพุทธศาสนาของพระคายมุนี” เราจะพบว่ามีแนวคิดที่แตกต่าง กัน กล่าวคือ ไห่วงเรื่องว่่า “เราได้พบพระพุทธเจ้าในอดีตหรือไม่” ไก่อก่อน เพราะดังที่เคยกล่าวไว้ในบทที่ผ่านมาว่าใน “พระพุทธศาสนาของ พระคายมุนี” คงไม่มีใครที่จะตั้งความปรารถนาเป็นพระพุทธเจ้า แม้ภารบรรลุธรรม [ขั้นสูงสุด] ของเรา ก็อาจได้เพียง “พระอรหันต์” ซึ่งเป็นภูกมที่รองลงมาจากพระพุทธเจ้าเท่านั้น นอกจากนั้น ยังมีอีกเรื่องหนึ่ง คือ “ปรัชญาปรัชญาตูตร” ได้ให้ แนวคิดใหม่ที่ไม่เคยมีมาในพระพุทธศาสนายุคก่อนหน้านี้ กล่าวคือ มีแนวคิดว่า “เราได้เป็นพระโพธิสัตว์แล้วในขณะนี้” ข้อเพียงเรา ส่งสมกุลกรรมในชีวิตประจำวัน นั่นก็จะเป็นพลังหนุนให้เรา สามารถบรรลุเป็นพระพุทธเจ้าได้ในที่สุด” ซึ่งใน “พระพุทธศาสนาของ พระคายมุนี” มีแนวคิดว่า หนทางที่จะทำให้บรรลุกรรม [ขั้นสูงสุด] นั้น มีอยู่เพียงหนทางเดียว นั้นคือ “การออกบวชและตั้งใจประพฤกษไสให้ หมดสิ้นไป” เราจึงเห็นได้ว่า แนวคิดในเรื่องการบรรลุธรรมใน “ปรัชญา- ปฏิมาตุสูตร” กับ “พระพุทธศาสนาของพระคายมุนี” นั้นมีความ