ข้อความต้นฉบับในหน้า
226
ธรรมตสาร วราชวชารวาทิภาพพระพุทธศาสนา
ปีที่ 7 ฉบับที่ 12 (ฉบับวิจิตร 12) ปี 2564
พระสูตรนี้ นอกจากนี้ นิทานจินจง (ฮกเก๊ง)21 ก็ให้ความสำคัญกับแนวคำสอนใน "หลักธรรมปฏิบัติสูตร" เป็นหลัก จึงแทบจะไม่ได้สวดสายยบ "ปริญญาปรามิตสูตร" นี้เลยกัน
พวกเราล้วนเคยพบพระพุทธเจ้ามาแล้วในชาติที่ผ่านมา
อาจารย์ : ในเรื่องเชิงประวัติศาสตร์ เราคงยุติไว้เพียงเท่านี้ต่อจากนี้ไป เราจะมากกว่าถึงเนื้อหาคำสอนที่บันทึกอยู่ใน "ปรัญญาปรามิตสูตร"
"ปรัญญาปรามิตสูตร" มีแนวคิดสำคัญซึ่งเป็นลักษณะเด่นที่ว่า "มนุษย์ทุกคนล้วนอเคพบพระพุทธเจ้ามาก่อนในอดีต อีกทั้งยังได้เคยตั้งปณิธาน (ที่จะเป็นพระพุทธเจ้า) มาแล้วทั้งสิ้น" ในบทที่ผ่านมาได้กล่าวไปบ้างแล้วว่า "พระพุทธศาสนาหายาน" มีแนวคิดที่ว่าเมื่อคนเองมีความปวรณาเพื่อจะเป็นพระพุทธเจ้า ต้องเริ่มต้นจากการได้พบพระพุทธเจ้าและตั้งความปรารถนาว่า "ขอให้เจ้าตั้งปณิธานที่จะเป็นพระพุทธเจ้าเช่นเดียวกับพระองค์" หลังจากนั้น พระพุทธเจ้าพระองค์นั้นจึงทรงให้พุทธพารถณว่า "เธอจะได้เป็นพระพุทธเจ้าองค์หนึ่งในอนาคต" ในขณะนั้นเอง ถือเป็นจุดเริ่มต้นของการเข้าสู่วิถีของผู้ปฏิบัติความเป็นพระพุทธเจ้าอย่างเป็นทางการ
ผู้ปฏิบัติความเป็นพระพุทธเจ้ากล่าวว่านี้ เราเรียกว่า "พระ-
สุขาวดี(浄土 jōdo) โดยมีท่านจินจิรน (親響 shinran : 1173-1262) เป็นผู้ก่อตั้งนิยายในสมัยคะนะงะชะช่วงต้น (อังอิงจากเชิงอรรถในบทที่ 1 หน้า 6)
21 日蓮宗:法華宗 ( Nichirenshu · hokkeshu) เป็นนิกายหนึ่งที่ก่อตั้งในสมัยคะนะงะชะช่วงกลาง โดยมีท่านจินจิรน (日蓮 nichiren : 1222-1282) เป็นผู้ก่อตั้งนิยาย ในปัจจุบันมีนัยยะต่างๆ ที่แยกออกไปจากนิยายนี้มากมาย